Broke Protocol: Online City RPG

Pod żadnym pozorem nie pobieraj, nie kupuj ani nie instaluj tej gry na komputerze. To najgorszy symulator online, jaki kiedykolwiek testowałem. Jest mnóstwo przydatnych rzeczy do zrobienia. Nawet leżenie na kanapie przyniesie ci więcej korzyści niż godzina grania w tę „grę”. Liczba błędów w grze byłaby godna pozazdroszczenia nawet w projekcie w głębokiej wersji alfa. Ta „gra” ma na razie ponad pięć lat i choć wciąż otrzymuje aktualizacje, z zewnątrz wygląda jak próba łatania tonącego statku, który od dawna spoczywa na dnie. Po raz kolejny nie będziesz się dobrze bawić, spędzając w tej grze więcej niż minutę, ponieważ „gra” od razu prosi cię o pełne zrozumienie, o co chodzi. Najbardziej absurdalne, dziwne i „kto do cholery zakodował tę grę?!” błędy są starannie zachowywane przez dewelopera. Nie zastanawia się nawet nad tym, jak mógłbym naprawić choćby kilkanaście błędów, które praktycznie całkowicie psują rozgrywkę. Szczególne „pochwały” należą się sterowaniu; jest ono implementowane ze szczególną brutalnością wobec użytkownika. Po dziesięciu minutach gry będziesz miał koszmary. Sposób, w jaki zaimplementowano ekwipunek, interakcje itd.... To po prostu bajka dla masochistów! Jedyne, co mogłoby pomóc grze, to całkowite przepisanie jej od podstaw. I najlepiej z zupełnie innym deweloperem, nieważne jak niekompetentnym, na pewno zamieni grę w coś wartościowego. Mówiąc o populacji serwera, to jest jedyny sposób, aby ją opisać. Banda żałosnych dzieciaków w wieku 5-15 lat, które nie potrafią czytać ani pisać, ale zapamiętały każdą lukę w grze, każdy błąd i szalony element, który całkowicie psuje rozgrywkę. Są w stanie aresztować cię bez kary, podczas gdy ty praktycznie masz aureolę nad głową, nie wspominając o osobie poszukiwanej. Ale te osoby i tak chodzą do toalety z matką. Byłbym wdzięczny, gdybym odwiódł cię od uruchamiania tego pliku .exe w dającej się przewidzieć przyszłości. Musiałem nadepnąć na te grabie, ale w porównaniu z tym, co będzie musiał znieść każdy, kto wejdzie do tego świata, grabie, które trafią cię między oczy, wydają się błogosławieństwem...