Ta gra to arcydzieło, które rodzi się raz na 100 lat. Została stworzona z ciepłem i miłością, i to widać od razu.
Nie mogłem ukończyć gry, ale bardzo chcę.
Ta gra nie ma żadnych elementów na pokaz; wszystko jest idealne. Nawet pozornie monotonne powtórzenia zamieniają się w próbę generalną przed wielkim występem.
Główny bohater, Chai, to bardzo opanowany i pewny siebie facet. Pomimo swoich problemów, odważnie dąży do celu. Broń Chaia nie jest tak naprawdę bronią, a narzędziem do czegoś innego (niektóre postacie sugerują to więcej niż raz), które Chai wykorzystuje swoją pomysłowość, aby przekształcić w potężny ekwipunek.
Pierwszą rzeczą, na którą zwraca się uwagę, jest główny bohater. Nie pojawia się on w fabryce ot tak, znikąd – ma poważną kontuzję ręki. W tej grze, jeśli przyjrzeć się uważnie, wszyscy główni bohaterowie wyzdrowieli z poważnych obrażeń, co jest podejściem inkluzywnym. Nie sądzę, żeby to był tylko zbieg okoliczności.
Drugą rzeczą, którą widzimy, są szczegółowe lokacje, wykonane z doskonałym cell shadingiem, i świat, który porusza się w rytm głównego bohatera – to po prostu hipnotyzujące!
System kombosów jest bardzo złożony i wielopoziomowy (szczególne podziękowania za możliwość wyłączania niepotrzebnych ruchów), ale immersja jest bardzo płynna. Nikt jednak nie będzie cię też rozpieszczał; niszczenia tarcz i zbroi uczy się w bardzo trudnym refrenie.
Chciałbym podkreślić kilka drobnych, ale znaczących szczegółów: refreny czasami składają się z kilku bitew, przeplatanych humorystycznymi przerywnikami.
Podczas gry zmieniałem wszystkie poziomy trudności z najłatwiejszego na mistrzowski rytm i wydawało mi się, że wybór poziomu trudności tylko utrudniał grę. Gra na mistrzowskim rytmie nie staje się trudniejsza; staje się logiczna, jak brakująca nuta w dobrej kompozycji.
Bardzo podobała mi się mnogość różnych minigier z zabawnymi postaciami (weźmy na przykład lodówkę i K.R.D.M.N., który rysuje na sobie emocje markerem). To ta wyjątkowa gra, w której chcesz eksplorować świat, po prostu spokojnie po nim wędrować i cieszyć się rytmem życia.
Szczególny szacunek za poziomy! Każdy boss ma swój własny poziom, a te poziomy są zupełnie inne. Weźmy na przykład ten przezabawny poziom, w którym, aby pokonać Zanzo, musisz wyczerpać jego budżet i rozwiązać bonus Makaronika.
Każdy boss, podobnie jak jego poziom, jest również wyjątkowy. Moimi ulubionymi są Corsica (i Zanzo). Walki są bardzo dobrze zaprojektowane i wielofazowe, a każda kolejna faza jest znacznie silniejsza od poprzedniej.
Ta gra oferuje mnóstwo różnych mechanik, ruchów i funkcji; każdy znajdzie coś dla siebie. Około trzeciego bossa dowiedziałem się, jak działają żetony i że mogą radykalnie zmienić rozgrywkę. Wybrałem idealny dla siebie styl blokowania i byłem zadowolony.
Gra jest niesamowicie wciągająca i nie sposób się od niej oderwać.