On 5 lipca 2012 roku film „Niesamowity Spider-Man” zadebiutował w kinach, odsłaniając nowy rozdział w życiu amerykańskiego bohatera o nadludzkich zdolnościach. Ale teraz nie będziemy mówić o filmie, lecz o nowej grze opracowanej przez studio Beenox. Jak się spodziewano, to dzieło nosi tytuł Niesamowity Spider-Man: Gra.
Od razu powiem, że wydarzenia w grze nie są związane z fabułą filmu; wydarzenia Niesamowity Spider-Man: Gra mają miejsce po wydarzeniach z filmu, więc przed grą polecam wybrać się na premierę filmu. Ale nie odbiegajmy od tematu, przejdźmy bezpośrednio do recenzji gry.
Fabuła gry kręci się wokół korporacji Oscorp, gdzie okazuje się, że nowy menedżer, Alistair, prowadzi eksperymenty mające na celu stworzenie różnych typów mutantów. Tak się składa, że straszne „twory” korporacji wymykają się spod kontroli i wychodzą na ulice Manhattanu. Sytuację komplikuje fakt, że mutanci zarażają dziewczynę Spider-Mana jakimś wirusem, który może ją zabić lub przemienić w kolejnego mutanta, co jest jeszcze gorsze. Teraz musimy nie tylko uratować dziewczynę głównego bohatera, ale także przywrócić do porządku szalejące potwory.
Wszyscy wiedzą, że Spider-Man to nie Hancock i ma wiele słabości. Dlatego, aby uczynić głównego bohatera silniejszym, szybszym i tak dalej, mamy możliwość ulepszania bohatera, oczywiście nie za darmo, ale za doświadczenie, które zdobywamy, wykonując misje i inne zadania. Przy okazji, w grze jest całkiem sporo zadań, ale wszystkie są podobne, a po ukończeniu kilku takich mini-misji całkowicie znika chęć do ich kontynuowania. System walki w grze stał się bardziej spektakularny; Spidey wykonuje różne akrobatyczne sztuczki, aby zneutralizować przeciwników, ale do wykonania tych ruchów gracz praktycznie nie musi nic robić — wystarczy nacisnąć jeden przycisk i to wszystko. Warto również zauważyć, że podczas walki można używać improwizowanych narzędzi, takich jak pojemniki z gazem czy drewniane skrzynie.
Strzelanie siecią to nie jedyna umiejętność Spider-Mana; potrafi on również wspinać się po ścianach i sufitach, przy czym kamera zmienia swoją pozycję odpowiednio, co może nieco zdezorientować gracza i skomplikować rozgrywkę. Warto zauważyć, że możemy nie tylko otwarcie atakować wrogów, ale także cicho i skrycie eliminować ich jednego po drugim, wieszając ich z sufitu. Gra posiada również zdolność spowalniania czasu, co pozwala nam celować i strzelać sieciami do wrogów w trakcie skoku, i tak dalej. W dzisiejszych czasach spowalnianie czasu w grach stało się jedną z głównych cech.
Warto również zauważyć, że w pomieszczeniach musimy poruszać się i działać zupełnie inaczej niż na otwartych ulicach Manhattanu. W pomieszczeniach nie możemy uwolnić wszystkich zdolności Spidera, ale na zewnątrz wszystkie ukryte cechy Spider-Mana są uwalniane z niezwykłą siłą. Poruszanie się po mieście wygląda spektakularnie, a „żywa” kamera wzmacnia ten proces.
***
Na koniec widzimy kolorową grę z wysoką jakością grafiki, hordami wrogów i nowymi zdolnościami Spider-Mana. Jednak gra wciąż jest w dużej mierze skierowana do dzieci; mogłaby być trochę poważniejsza, ale w przeciwnym razie to przyzwoita gra.