Absurdalność i szaleństwo, co jeszcze można powiedzieć o grze Lollipop Chainsaw? Prawdopodobnie nic. Ten projekt miesza wszystko, co możliwe, a w tym „koktajlu” znajdują się elementy, które są po prostu niekompatybilne. Czy można połączyć zombie i pop muzykę? Na pierwszy rzut oka nie, ale Suda51 udowodni, że jest inaczej.
Lollipop Chainsaw jest po prostu przesiąknięta szaleństwem. Zacznijmy od tego, że główną bohaterką jest cheerleaderka o imieniu Juliet Starling. Ale nie tylko tańczy z pomponami, jest również dziedziczną łowczynią zombie i właśnie skończyła osiemnaście lat. A teraz, jako dorosła dziewczyna, postanawia odwiedzić swojego chłopaka w San Romero, ale tak się składa, że zamiast swojego chłopaka znajduje tam armię chodzących trupów. Co jeszcze może zrobić? Uciekać? Nie, chwyta swoją piłę łańcuchową, ozdobioną sercami, i idzie siekać wstałych zmarłych.
W porządku. Przebiliśmy się przez hordy nieumarłych i w końcu znaleźliśmy chłopaka naszej bohaterki, ale jest inny problem—jest zarażony wirusem. Aby zapobiec jego przemianie w zombie, Juliet chwyta swoją piłę łańcuchową i odcina głowę swojemu chłopakowi. Ku zaskoczeniu graczy, głowa nadal żyje, nawet mówi, i będzie naszym towarzyszem przez całą grę. Mogę się mylić, ale myślę, że to trochę przesada. Jeśli chodzi o walki z zombie, używana jest nie tylko piła łańcuchowa, ale także pompony, a Juliet wykorzystuje swoje umiejętności akrobatyczne podczas walk. To podczas tych akrobacji Juliet pokazuje się w całej swojej chwale. Cóż, jeśli wiesz, co mam na myśli. Oczywiście będą gracze, którzy będą chcieli zajrzeć pod krótką spódniczkę naszej bohaterki, ale są dwa przeszkody: niewygodne sterowanie kamerą i smukła ręka Juliet zasłaniająca jej tyłek. Jednak, jak wspomniano wcześniej, podczas akrobatycznych wyczynów Juliet można dostrzec to, co tak starannie ukrywa.
Gra jest wypełniona wulgarnym humorem, pikantnymi scenami i dziwnymi bossami, którzy bardzo lubią muzykę i dostarczają prawdziwe muzyczne arcydzieła podczas walk. Dla bossów w grze muzyka jest główną bronią. Nie atakują nas bezpośrednio; po prostu krzyczą jakieś obsceniczne słowa, a jeśli nie unikniemy ich fal dźwiękowych na czas, Juliet ucierpi. Jest jeszcze jedna cecha w grze, a raczej jej brak. W grze jest bardzo mało krwi. Kiedy odcinasz głowę zombie, nie wytryskuje fontanna czerwonej cieczy; zamiast tego pojawia się strumień gwiazd i serc. Tak, „klasyczny strzelanka z zombie.” Jeśli chodzi o grafikę, gra jest pod tym względem całkiem dobra. Ale szczerze mówiąc, ta gra jest parodią amerykańskiej popkultury ze wszystkimi jej składnikami, więc jeśli nie jesteś poszukiwaczem ukrytych znaczeń, lepiej odpuść sobie tę grę. Jednak dla wszystkich innych polecam doświadczyć tego szaleństwa przynajmniej raz.