Recenzja Blue Prince: Oszałamiająca Łamigłówka Owinięta w Zwodniczy Roguelike

Blue Prince to najbardziej niespodziewane niezależne wydanie roku. Mamy tutaj do czynienia z dość nietypową grą logiczną z elementami roguelike i rozgrywką przypominającą grę planszową Carcassonne. I mimo powszechnej pochwały ze strony prasy oraz ciepłych recenzji od graczy, nie jest to projekt, który poleciłbym absolutnie każdemu. Dlaczego? Wyjaśnię to w tej recenzji.

Blue Prince to gra, w której fabuła jest przedstawiona w bardzo nietypowy i mylący sposób. Nie ma wyraźnie zbudowanej narracji, a musisz stopniowo składać większy obraz w swoim umyśle. Oto założenie: główny bohater, nastoletni chłopak o imieniu Simon, dziedziczy luksusową posiadłość po swoim ekscentrycznym pradziadku. Ale aby ją zdobyć, musi znaleźć 46. pokój w ciągle zmieniającym się układzie domu. Na dodatek musi to zrobić w ciągu jednego dnia; jeśli mu się nie uda, zmuszony jest opuścić dom i spędzić noc w namiocie. Następnego ranka ma szansę na kolejny bieg przez posiadłość, która teraz jest zupełnie inna niż dzień wcześniej.

Mimo prostych i jasnych warunków, znalezienie odpowiedniego pokoju okazuje się trudniejsze niż pokonanie większości innych roguelike'ów za pierwszym razem. Otrzymujesz posiadłość podzieloną na sektory, a musisz samodzielnie stworzyć układ. Kiedy otwierasz nowe drzwi, prezentowane są trzy zupełnie losowe pokoje do wyboru, z predefiniowanymi wyjściami do następnych sektorów, a także pewnymi warunkami, które omówimy później. Czasami (w rzeczywistości najczęściej) napotkasz pokoje bez wyjścia, które prowadzą donikąd. To automatycznie blokuje twój postęp w kierunku upragnionego 46. pokoju, a przy drugim podejściu zaczyna to być dość frustrujące.

Istnieje dodatkowy warunek: na początku każdego dnia gracz otrzymuje 50 kroków do zbadania całej posiadłości. Na początku byliśmy zaniepokojeni tak surowym ograniczeniem, ponieważ zbadanie jednego pokoju mogłoby potencjalnie wykorzystać całą twoją pulę. Ale w praktyce kroki to rodzaj tury, która jest wydawana, gdy wchodzisz do nowego pokoju. Kroki nie są zużywane, gdy jesteś w pokoju. To jednak nie ułatwia sprawy, ponieważ będziesz musiał ciągle wracać, a czasami napotkasz pokoje, które mogą zmniejszyć twoje pozostałe kroki o połowę. Oczywiście, są miejsca takie jak sypialnie, gdzie możesz przywrócić kilka kroków, ale uwierz mi — gra zrobi wszystko, co w jej mocy, abyś jak najszybciej wyczerpał swoje możliwości i zaczął swoją przygodę od nowa.

Na początku staraliśmy się zebrać jak najwięcej pokoi z drzwiami, powoli, ale pewnie zmierzając w kierunku naszego ostatecznego celu. Im więcej drzwi ma pokój, tym mniej prawdopodobne jest, że utkniesz w martwym punkcie z powodu losowych układów. Oczywiście, nasze nadzieje na zwycięską strategię okazały się sztuczką dewelopera, ponieważ niektóre pokoje nie mogą być otwarte bez określonych kluczy lub kart kluczowych, a przydatne pokoje nie mogą być umieszczone na mapie bez kryształów, które są losowo rozrzucone po całej posiadłości. Z każdą nową próbą napotykaliśmy coraz więcej warunków i ograniczeń, co jasno pokazywało, że dotarcie do finału nie będzie takie łatwe.

Po kilku restartach zdaliśmy sobie sprawę, że nie chodzi tylko o mądre umieszczanie pokoi — musisz także zwracać uwagę na zasoby, które zawierają. Bez kluczy, monet i klejnotów dotarcie do końca jest niemożliwe. W tym samym czasie są pokoje, które karzą gracza i odbierają część twojego ciężko zarobionego łupu. Czy umieściłeś kaplicę z dogodnie umiejscowionymi drzwiami? Przygotuj się na płacenie monet za każdym razem, gdy wchodzisz do tego pokoju. Znalazłeś spiżarnię z ukrytymi zasobami, ale to martwy punkt? Cóż, będziesz musiał wrócić do innego skrzyżowania. I chociaż może to brzmieć interesująco w teorii, w praktyce nie możesz się powstrzymać od myślenia: «gra celowo stawia przede mną przeszkody, żebym musiał zacząć od nowa». I to jest prawda, ponieważ główny content fabularny i nowe funkcje są podawane w małych porcjach z każdą nową próbą. I mimo że twórca Blue Prince przysiągł, że nie starał się stworzyć roguelike'a, jego gra nieuchronnie opiera się na fundamentach tego gatunku.

Podczas przeszukiwania pokoi w poszukiwaniu przydatnych przedmiotów, często znajdziesz się w sytuacji, w której dokładnie przyglądasz się szczegółom otoczenia każdej lokalizacji, co, oddzielone od rozgrywki, dodaje dodatkowe warstwy do głównej fabuły. Więc nie będziesz tylko chodzić po tych samych pokojach w kółko w poszukiwaniu zasobów — będziesz także stopniowo układać narrację w swoim umyśle. Gra sama w sobie mocno zachęca cię do otwarcia notatnika i zapisania wszystkich wskazówek i półwskazówek, na które natrafisz. I zaufaj mi, to ważny szczegół, który warto mieć na uwadze, w przeciwnym razie możesz utknąć w Blue Prince na dziesiątki godzin.

Z każdym nowym podejściem napotykaliśmy coraz więcej warunków i mechanik, które albo ułatwiały postęp, albo pogarszały poczucie beznadziejności. Na przykład, po znalezieniu lupy, możesz odkryć dodatkowy tekst na notatkach. Jeśli kupisz maskę do spania w sklepie domowym, możesz odzyskać kroki, odpoczywając w sypialni. A z instrukcją znalezioną w jednym z pokoi, będziesz musiał spróbować dodać kotłownię do swojego układu i ustawić generator, aby odblokować inną ścieżkę do zakończenia.

Podczas gdy eksplorowaliśmy posiadłość z rundy na rundę, w końcu zdaliśmy sobie sprawę, że kręcimy się w kółko i modlimy się do «boga RNG». Jeśli nie zaakceptujesz zasad ustalonych przez dewelopera i będziesz próbować dotrzeć do 46. pokoju, używając tylko podstawowego podejścia, łatwo skończysz nienawidząc Blue Prince i usuwając go jako nielogiczny bałagan. Ważne jest, aby zrozumieć i zaakceptować, że podstawowe zasady roguelike są tylko powłoką dla rdzenia projektu gry. Niezależnie od tego, jak bardzo będziesz się starać pokonać układy, nie będziesz w stanie postępować bez rozwiązania fabularnych skryptów i zagadek.

Każdy pokój w Blue Prince ma swoją rolę, dlatego wszystkie są kodowane kolorami. Fioletowe pokoje to strefy odpoczynku, w których możesz odzyskać utracone kroki. Żółte pokoje pełnią rolę sklepów, w których możesz kupić przydatne przedmioty za zebrane monety. Ale są też specjalne pokoje, które pojawiają się tylko wtedy, gdy spełnione są określone warunki, i to one stopniowo torują drogę do upragnionego 46. pokoju. Na przykład odblokowanie pokoju zabezpieczeń daje dostęp do wcześniej niedostępnych obszarów. Pokój kontrolny pozwala ci odciąć zasilanie zamka kodowego i wyłączyć efekty niektórych «problemowych» pokoi. Po tym zyskasz dostęp do pokoi krytycznych dla fabuły — bez nich dotarcie do finału jest niemożliwe.

W końcu Blue Prince przekształca się z roguelike w grę logiczną, w której musisz ściśle przestrzegać sekwencji działań — jednocześnie upewniając się, że nie zepsujesz swojej rundy z powodu RNG ani nie zmarnujesz zasobów lekkomyślnie. Pomieszczenia, które wcześniej omijałeś, ponieważ prowadziły do ślepych zaułków, staną się obowiązkowymi celami, podczas gdy miejsca, które zawsze uwzględniałeś w swoim układzie, okażą się zbędne i lepiej je zignorować. Zbierając wskazówki, podpowiedzi, klucze i dźwignie, odkryjesz, że oprócz willi możesz również odblokować zewnętrzną pomieszczenie gospodarcze i dotrzeć do podziemnych korytarzy przez specjalny tunel. Gdy elementy w końcu zaczną się łączyć, a wszystkie sekrety zostaną ujawnione, gra przypomina mieszankę Portal, Outer Wildsi Return of the Obra Dinn.

Warto również wspomnieć o zagadkach w grze, które wahają się od bardzo prostych do niesamowicie trudnych. Niektóre można rozwiązać za pomocą matematyki i logiki (jak zagadka z rzutkami lub „kłamliwe pudełka”), ale większość jest niemożliwa do ukończenia bez zapisania wskazówek w notatniku. Inny przykład: możesz przypadkowo znaleźć dźwignię, która musi być włożona gdzieś, więc musisz przeszukać pomieszczenia, aby znaleźć odpowiedni slot. Następnie musisz dowiedzieć się, co dźwignia robi i na co wpływa. Oprócz tego musisz zebrać optymalny zestaw przedmiotów w jednej rundzie, aby uzyskać dostęp do przydatnych zasobów i kluczowych lokalizacji. Krótko mówiąc, Blue Prince to nie tylko nadzieja na szczęście — musisz używać głowy i trzymać się starannie opracowanego planu.

Blue Prince to zdecydowanie projekt z nowymi pomysłami i nieograniczonym potencjałem, ale z powodu pewnych problemów z projektowaniem gry, może wydawać się bardziej „przytłaczający” niż znakomity. Wędrowanie po willi przez dziesiątą godzinę szybko staje się nie do zniesienia. Z powodu okropnego RNG i braku logiki w tym, jak pojawiają się pomieszczenia, nawet najbardziej wspaniały i starannie opracowany plan może się w mgnieniu oka rozpaść z powodu złych losowań pod koniec.

I mimo pozornie pomocnych sposobów na ułatwienie swojej rundy, zmniejszenie ryzyka i minimalizowanie niebezpieczeństwa związanego z niektórymi pomieszczeniami (jak kostki, które pozwalają wybrać nowe pomieszczenia zamiast domyślnych trzech opcji), nigdy nie jesteś całkowicie bezpieczny przed sytuacją ślepego zaułka. Nawet po zbadaniu całej zawartości fabularnej i odkryciu algorytmu odblokowującego 46. pokój, wciąż ponosiliśmy porażki w kółko, po prostu dlatego, że „RNG tak powiedziało”. A ponieważ gra korzysta tylko z najbardziej podstawowych mechanik roguelike, po prostu nie może regularnie oferować niczego naprawdę nowego.

Po ukończeniu kampanii fabularnej i odblokowaniu 46. pokoju, zaproponowano nam możliwość zbadania całej pozostałej zawartości i rozwiązania ostatnich zagadek — ale stanowczo odmówiliśmy. Kiedy napisy końcowe się pojawiły, w naszych głowach pozostała tylko jedna myśl: „Fajnie, ale mieliśmy już dość”. Oczywiście, satysfakcjonujące było samodzielne rozwiązywanie zagadek i w końcu zdobycie upragnionej karty prowadzącej do 46. pokoju, ale to nie jest The Binding of Isaac, gra, do której chcesz wracać po kolejną dawkę treści i rozgrywki.

Blue Prince to gra, do której musisz się poważnie przygotować przed rozpoczęciem. Jej mechanika jest myląca, a gra nigdy naprawdę nie ujawnia swojej prawdziwej natury z powodu braku przemyślanej konstrukcji. Jeśli podejdziesz do niej jak do roguelike’a, to jest jednym z najgorszych przykładów tego gatunku. Ale jeśli spojrzysz na nią jako na grę logiczną z fabułą, staje się prawdziwym odkryciem. Celowo nie skupialiśmy się na fabule na początku, ponieważ w tej grze rozgrywka i narracja są nierozłączne. Teraz, gdy wiesz, jak działa gra, czas porozmawiać trochę o tym, co sprawia, że historia Blue Prince jest tak wciągająca.

Podczas eksploracji posiadłości odkryjesz sekrety rodziny protagonisty, a także osobiste zmagania każdego z jej członków. Na początku historia wydaje się tylko tłem dla rozgrywki, ale w okolicach połowy staje się głównym motywem, który trzyma cię przy ekranie. Każda notatka, album, rysunek czy fotografia to mały kawałek, który łączy się w kompletny obraz. W przeciwieństwie do innych gier, gdzie notatki służą głównie jako lore, w Blue Prince informacje, które znajdziesz, są aktywnie wykorzystywane do rozwiązywania zagadek — więc kończysz zapamiętując je, czy chcesz, czy nie.

Główna historia Blue Prince to zakamuflowane wyjaśnienie samej koncepcji gry. Jako Simon zaczynasz wędrować po odziedziczonej posiadłości, szukając konkretnego pokoju, ale na końcu stajesz się prawdziwym właścicielem nieruchomości — kimś, kto zna każdy zakątek i rozumie zawiłości tego niezwykłego domu. A kiedy w końcu dowiedzieliśmy się o prawdziwym dziedzictwie pozostawionym przez kuzyna-dziadka w finale, uderzyło nas, o co tak naprawdę chodzi w grze, i od tego momentu zaczęliśmy postrzegać Blue Prince z zupełnie innej perspektywy.

Wizualnie, Blue Prince to prosta gra indie bez zbędnych ozdobników. Wszystkie grafiki są wykonane w stylu cel-shaded. Pokoje są ładnie szczegółowe, ale nie powinieneś oczekiwać niczego wyjątkowego. Jest też przyjemna ścieżka dźwiękowa, która nigdy nie staje się irytująca ani nie rozprasza od rozgrywki. Relaksująca muzyka ambientowa brzmi tak dobrze, że możesz nawet chcieć jej słuchać poza grą.

Dzięki prostym grafikom, gra działa płynnie na starszym sprzęcie i zapewnia stabilną liczbę klatek na sekundę. Nie napotkaliśmy żadnych błędów ani usterek. On the technicznej stronie wszystko jest w idealnym porządku — możesz grać w grę płynnie, nie potrzebując żadnych dodatkowych poprawek.

Blue Prince to genialna gra logiczna w duchu Myst i The Witness, z głęboką fabułą i zagadkami, które są wyzwaniem dla przeciętnego gracza. Jej główna rozgrywka roguelike jest zarówno urocza dzięki swojemu niezwykłemu konceptowi, jak i zniechęcająca z powodu niesprawiedliwego RNG oraz braku jakiejkolwiek realnej nagrody za twój czas. To gra, którą będziesz kochać i nienawidzić jednocześnie. Trudno ją polecić każdemu z powodu dość wysokiej bariery wejścia, ale jeśli jesteś gotów zanurzyć się w eksplorację posiadłości i prowadzić aktywne notatki w swoim notesie, na pewno prędzej czy później się przed tobą ujawni.