Dune: Awakening

Zagrałem w betę i oto, co mam do powiedzenia.

Pierwsza godzina gry to efekt wow, z pięknymi krajobrazami i kostiumami oraz przyzwoitymi przerywnikami filmowymi. Po półtorej godzinie zaczynasz czuć się, jakbyś grał w Conana. Jest nudno, nie ma skradania się, ani cichego zabójstwa zza pleców. Albo machasz nożem, żeby zablokować, parujesz lub blokujesz, albo strzelasz strzałkami z pistoletu, co jest łatwiejsze niż dźganie scyzorykiem. Zadania są głupie, wymagają dużo biegania, a ich kontekst jest dziwny. Na przykład, kilku znajomych upiło się w barze, a on postanowił zabić ich własnymi rękami. Musisz przebiec 1,5 km, żeby ich zabić, a następnie wrócić ten sam dystans, żeby oddać zadanie. Istnieją trzy rodzaje wrogich NPC: osoba z nożem, strzelec i osoba z nożem w polu siłowym. Nie są szczegól… Czytaj całość

Z niecierpliwością czekałem na ten projekt, odkąd po raz pierwszy o nim wspomniano.

Grałem we wszystkie gry strategiczne z tej historii.

Ciekawie byłoby rozegrać tę historię z perspektywy pierwszej osoby, nawet jeśli to gra survivalowa.

Mam nadzieję, że będzie miała wspaniały projekt z wieloma rozpoznawalnymi mechanikami z poprzednich gier i filmu.

DŹWIĘKLIWY PUSTKA ENDHAME

Cóż, nie pamiętam gry, która wywołałaby we mnie tak sprzeczne emocje.

A więc po 180 godzinach

Do pozytywnych aspektów należą klimat, grafika gry zrobiła na mnie wrażenie, pustynne krajobrazy są oszałamiające

Zarządzanie bazą i wytwarzanie przedmiotów są wygodne.

Naprawdę podobała mi się mechanika robaka. Zwłaszcza gdy przemierzasz piaski z dobrym sprzętem i masą zasobów. Dostaniesz zastrzyk adrenaliny. Ale to tylko przez pierwsze 20 godzin spokojnej gry.

A potem, w zasadzie, cała gra to jeden długi grind zasobów. W poszukiwaniu zasobów będziesz czyścić te same bazy i testować laboratoria z najgłupszymi mobami.

Czyszczenie baz przypomniało mi Assassin's Creed Odyssey: początkowo fajne, potem nudne. Inteligencja mobów w bazach jest gorsza niż w Assassin's Creed Odyssey.