S.T.A.L.K.E.R. 2: Heart of Chornobyl

Grałem przez 12 godzin i powiem tyle. Fabuła jest mniej więcej ciekawa, zadania poboczne dość powtarzalne, ale wciąż w porządku. Grafika jest piękna, animacje nie są świetne, mutanty są nerwowe, optymalizacja jest taka sobie - nie da się grać na moim 1660 Super bez FSR; gra często się zawiesza. Z FSR sytuacja się poprawia, ale artefakty nadal są obecne. Z jakiegoś powodu gra nie przypomina swoich poprzedników; prawdopodobnie ze względu na silnik, nie różni się zbytnio od współczesnych gier. Ale nadal jest w niej coś znajomego, a atmosfera przypomina Zew Prypeci. Otwarty świat; chociaż uwielbiałem S.T.A.L.K.E.R., Zew Prypeci, tutaj zmienił się na gorsze. Owszem, jest wiele ciekawych miejsc do eksploracji i wspinaczki w poszukiwaniu zapasów, ale najbardziej zdenerwował mnie brak A-Life. Wszystko jest oskryptowane, gdy biegniesz od punktu do punktu. Świat jest pusty, nie ma mutantów, stalkerów, tylko oskryptowani bandyci i mutanty, które się pojawiają, i powiedziałbym, że jest dużo biegania. Jedyne, co mnie najbardziej usatysfakcjonowało, to strzelanie i dźwięki. Moja opinia jest taka: spodziewałem się czegoś więcej, oczywiście, ale i tak gra mi się podobała.