Przyjaciele, chcę podzielić się swoimi wrażeniami (i sugestiami dotyczącymi ewentualnych ulepszeń tej gry) ze wszystkimi, którym się spodobała! .... Właściwie, (moja ściśle osobista opinia), chcę powiedzieć (napisać) co następuje... Mianowicie, wydanie gry takiej jak Total Conflict: Resistance przyniosło prawdziwą rewolucję w gatunku strategii! Jestem absolutnie pewien, że wielu nawet tego nie zauważyło! Ale jeśli jesteś fanem serii takiej jak Total War... to zdecydowanie powinieneś spróbować tej gry! Tak, to nie starożytność ani średniowiecze! Nawet nie XVIII wiek! Ale to, co zrobili twórcy, ewidentnie zmierza do rewolucji w gatunku strategii globalnych! (A przynajmniej do pierwszego kroku w jej kierunku). Chociaż taka koncepcja (dla mnie osobiście) była oczywista i dawno oczekiwana!
I tutaj ktoś może zapytać: „Co właściwie widzę jako rewolucyjną zmianę w gatunku, moim zdaniem?”. Wyjaśnię, i to z wielką przyjemnością!
No cóż, powiedzmy sobie szczerze, od dawna zastanawiałem się, dlaczego w grach strategicznych (takich jak Creative Assembly) tak mało uwagi poświęca się logistyce i planowaniu!? Przecież w każdej strategii, w jej sednie, właśnie o to chodzi! Jakie zasoby i gdzie przechowywać, gdzie co wysłać itd.! Tak, zgadzam się, że być może nie każdy lubi zajmować się logistyką, zaopatrzeniem i tymi „nudnymi” rzeczami. Na pierwszy rzut oka formowanie pojedynczego garnizonu (według własnego gustu i koloru! Decydowanie... o uzbrojeniu ich w pałki, bo miasto jest głęboko na tyłach, albo o daniu im najnowocześniejszej i najpotężniejszej broni, porównywalnej z regularną armią – bo miasto jest na linii frontu). Gdzie dokładnie decydujesz, jaka będzie ta czy inna linia obrony! Edytor oddziałów i ich unikalne cechy i broń! Wyobraź sobie na przykład ten sam Total War: Rome 2, z możliwością samodzielnego formowania i uzbrojenia każdego garnizonu w dowolnym wybranym mieście! (Nie mówię już o regularnych jednostkach). Chociaż, pamiętam, że nawet w pierwszej części tej serii można było tworzyć garnizony według własnego uznania! A oddziały nie były przyklejone do armii tak rygorystycznie, jak współczesne jednostki syntetyczne (co, nawiasem mówiąc, jest również niehistoryczne! Oddziały powinny być autonomiczne! Jak w Empire: Total War czy Napoleon!)! Wszystkie te innowacje w serii Total War w ostatnich latach sprawiły, że gra stała się mniej zróżnicowana, a miejscami wręcz swobodna! A moim zdaniem, dla fana strategii globalnych, to bardzo smutne! Innymi słowy, jeśli lubisz drobiazgowe planowanie: zasoby, ludzi, broń, ekwipunek, to ten projekt jest zdecydowanie dla Ciebie! Zwłaszcza, że zawsze możesz ustawić automatyczną dystrybucję zasobów w ustawieniach gry. Chociaż tutaj również oddziały są powiązane z batalionami, co moim zdaniem jest dużym błędem!!! Mam nadzieję, że to zostanie naprawione! To jest złe i nie powinno tak być!
Dalej... System trofeów!!! To ten sam temat, o którym dużo myślałem od czasów Total War: Medieval 2... Kiedy chciałeś zmiażdżyć wroga i przejąć jego armaty i słonie albo zbroje rycerzy i koni! Cóż, Total Conflict: Resistance ma wszystko! Po pokonaniu armii dostajesz część ocalałego ekwipunku, broni, amunicji itp.! (A zdobywając miasta, zyskujesz zasoby oprócz wszystkiego: ludzi (ludność to tzw. rezerwiści, również ważny zasób), żywność, ważne obiekty przemysłowe i moce produkcyjne!) To naprawdę zmieniło grę! Ponieważ tworzenie jakiegokolwiek sprzętu, dostarczanie niezbędnej amunicji itp. jest czasami bardzo kosztowne i niełatwe! Trywialnie mówiąc – zajmuje to dużo czasu! Ale zasoby są potrzebne tu i teraz (chociaż niektóre rodzaje amunicji i zasobów można kupić na rynku światowym… na razie, ale z drugiej strony – jest to droższe niż produkcja własna!))! Wygrywanie stało się opłacalne! Wszystko, co Ci nie odpowiada, możesz łatwo wrzucić na platformę handlową World Market i sprzedać z zyskiem! To naprawdę świetne! Chciałem zobaczyć podobny system w (na przykład) wspomnianym Total War: Empires, czy Napoleonics! (Chociaż, żeby być uczciwym, warto wspomnieć o możliwości zdobywania statków jako trofeów i sprzedawania ich, było świetnie! ALE, to za mało na tak duże projekty). Wyobraź sobie, jak bardzo zmieniłoby to rozgrywkę! Pokonaj armię, przejmij broń, ekwipunek itd. – ciekawe! A co ważne, a moim zdaniem szczególnie ważne, to fakt, że sceneria dowolnej epoki idealnie i harmonijnie wpisuje się w koncepcję gry – o to właśnie chodzi w REWOLUCJI, o której wspominałem w tym gatunku! (A co z I wojną światową na tym silniku)))... Cóż, polityka i dyplomacja, jak się wydaje, pozostawiają wiele do życzenia, ale to problem wszystkich gier strategicznych ostatnich lat! Mam nadzieję, że ten problem zostanie rozwiązany, ponieważ gra wciąż jest w trakcie „ukończenia”! System trofeów mógłby zostać rozbudowany: Na koniec bitwy i po zwycięstwie, oprócz otrzymania wszystkiego, co wymieniono powyżej, możesz również dodać dodatkowy surowiec, taki jak złom – żelazo! Może i jest tańszy niż żelazo, ale i tak! To opcja! Są też ważne kwestie: zarządzanie wojskami na mapie taktycznej! Moim zdaniem próba minimalizmu interfejsu (ekran jest praktycznie pozbawiony elementów sterujących i paska zadań! I to jest właśnie problem! Brak pauzy w grze (w trybie taktycznym) komplikuje sytuację już w pierwszych sekundach bitwy! Bardzo, moim zdaniem, jest to niewygodne! Mam też szczerą nadzieję, że ten moment zostanie przeanalizowany i poprawiony! Gracz po prostu nie ma czasu na rozmieszczenie swoich wojsk na pozycjach i jest bezskutecznie miażdżony przez wroga! Interfejs mógłby być pięknym wąskim paskiem u dołu ekranu (można go ustawić jako wyskakujący w ustawieniach gry) i stylizowany na metalową taśmę z przyciskami do głównych komend: pauza, odtwarzanie, przyspieszenie, wycofanie itp. To znacznie uprościłoby życie gracza na polu bitwy! Podsumowując, chcę dodać, że ta gra ewidentnie niesłusznie pozostaje w cieniu! Gorąco polecam zwrócenie uwagi na ten projekt! Jestem pewien, że Cię zaskoczy (choć nie wszystko jest jeszcze płynne... Ale to kwestia czasu, ja Jestem pewien!). Oto moje przemyślenia...