Inżynierowie Intela przekształcają architekturę swoich przyszłych procesorów. Wewnętrzne dane ujawniają plany połączenia dwóch typów rdzeni — Wydajnościowych (P-Cores) i Efektywnościowych (E-Cores) — w jedne, wszechstronne moduły hybrydowe. To będzie oznaczać następną ewolucję po nadchodzących chipach Razer Lake (spodziewanych w 2027 roku).
Źródło bliskie azjatyckiemu działowi R&D Intela wskazuje, że obecny podział między P-Cores (o kodowej nazwie Griffin Cove dla Razer Lake) a E-Cores (Golden Eagle) osiągnie szczyt w linii Razer Lake. Do 2028 roku zostaną one zastąpione przez procesory Titan Lake z przeprojektowaną strukturą rdzeni.
Zamiast używać fizycznie odrębnych bloków P-Core i E-Core, inżynierowie tworzą jeden rdzeń zdolny do dynamicznego przełączania się między trybami wysokiej wydajności a efektywności energetycznej w ramach jednego zintegrowanego projektu. Przejście na uniwersalne rdzenie może uprościć złożoność projektowania chipów i zmniejszyć powierzchnię die. Technologie udoskonalone w obecnych E-Cores (np. Arctic Wolf) będą stanowić podstawę trybów efektywności nowych rdzeni hybrydowych. Wsparcie dla nowoczesnych zestawów instrukcji (AVX-10, APX) pozostanie nienaruszone.
Eksperci zauważają, że ruch Intela stanowi logiczną ewolucję architektur hybrydowych, koncentrując się na kluczowym wyzwaniu: zwiększaniu wydajności bez proporcjonalnego wzrostu poboru mocy i wydzielania ciepła. Uproszczenie struktury die może również poprawić koszty produkcji.
Dokładne specyfikacje i zyski wydajnościowe dla Titan Lake pozostają nieznane. Intel jeszcze nie skomentował oficjalnie projektu „Unified Core”. Szczegóły dotyczące rozwoju mogą pojawić się na technicznych wydarzeniach Intela w ciągu najbliższego roku lub dwóch.