Clair Obscur: Expedition 33

Grając, tak bardzo wciągnęłam się w postacie, że czytałam książkę! Minęło sporo czasu, odkąd widziałam w grze coś więcej niż rozgrywkę. Uwielbiałam fabułę, ścieżkę dźwiękową, efekty wizualne, a nawet samą rozgrywkę, mimo że nie przepadam za tym gatunkiem. Malownicze krajobrazy i świetnie nakreślone postacie wywołują we mnie tak ciepłe uczucia i cieszę się, że ludzie wciąż potrafią tworzyć dobre i interesujące projekty! Dziękuję, twórcom, za tę wspaniałą historię! Życzę Wam sukcesów i czekam na kolejne gry od Was!

Gra jest niesamowita. Od lat nie byłem tak pod wrażeniem fabuły, muzyki i oryginalnej rozgrywki.

Fantastyczna gra; minęło tyle czasu, odkąd widziałem coś takiego, że po prostu nie da się tego opisać słowami. Od grafiki, przez zachwycające krajobrazy, po muzykę i postacie. Oczywiście gra ma swoje wady, takie jak niezdarne tłumaczenie, nudna pod koniec rozgrywka, zepsuty system poziomów, a pod koniec po prostu pędziłem przez poziomy z niechęci i całkowitego braku motywacji do walki z neuronami. Oczywiście nie jestem jedyny. Ale wszystkie te drobne niedociągnięcia rekompensuje wspaniała fabuła, postacie z ich chemią i ten świat, wzbogacony niesamowitą grafiką i filmowymi przerywnikami filmowymi. To gra, którą śmiało można uznać za grę z najwyższej półki.

Możliwe, że to najlepsza gra, w którą kiedykolwiek grałem.

Nie często zaczynasz grać w grę, a w pierwsze 20 minut sypią ci niezrozumiałymi terminami, a przez następne 15 płaczesz jak dziewczynka. Po tym zmotywowany idziesz się mścić, czego się nie spodziewasz, że po scenie, w której jesteś SUPER ZMOTYWOWANY do gry, już po 15 minutach będzie scena z próbą cenzury głównego bohatera.

Emocjonalne huśtawki w tej grze są po prostu wow. Muzyka jest po prostu magiczna. Przez ostatnie 4 lata pracowałem, przeplatając playlisty Wiedźmina, Skyrima, Harry'ego Pottera i Władcy Pierścieni, ale nic poza "Tam tam tara dam tam tam tara dam" nie wychodzi mi z głowy już od ponad dwóch tygodni. Hurra, lista wiecznych utworów muzycznych została wzbogacona. Hurraaaaaaaaaaa.

Bohaterowie w grze są wspaniali, okazuj… Czytaj całość

Aktualnie gram w drugi akt i muszę przyznać, że jest niesamowicie wciągający. To piękna, przyjemna gra, a muzyka jest zachwycająca. Fabuła jest bardzo wciągająca i intrygująca. Nie mogę się doczekać, żeby kontynuować grę.

Ta gra to zdecydowanie gra roku!

Świetna ścieżka dźwiękowa, walka w stylu JRPG z własnymi dziwactwami i choć początkowo możesz narzekać na słabe śledzenie naciśnięć klawiszy lub mylące klatki parowania, po chwili zdajesz sobie sprawę, że to ty popełniasz błąd i możesz parować i unikać wszystkiego w grze (no, może poza Simonem, chyba że jesteś robotem).

Ogromna liczba buildów dla każdej postaci, awansowanie nie jest żmudne, nawet jeśli zdobędziesz platynę za wszystkie buildy i osiągniesz 99. poziom.

Głównymi wadami gry są optymalizacja — w dużej mierze dzięki UE5 — i lokalizacja, a raczej nawet nie lokalizacja, a przestrzeń w interfejsie zarezerwowana na napisy.

Aktorstwo, dźwięk i oświetlenie oraz scenariusz to największe atuty tej gry. Sandfall Interactive wykonało fantastyczną robotę, a ja m… Czytaj całość

Świetna gra. Świetna ścieżka dźwiękowa. Mimo że jest turowa, trzyma w napięciu. Uwielbiałem ją. Zdecydowanie polecam!

Clair Obscur: Expedition 33 to ambitna gra jRPG z imponującym stylem wizualnym i ścieżką dźwiękową, ale z zauważalnymi wadami. Fabuła jest zawiła i nie zawsze logiczna, a postacie drugoplanowe są słabo rozwinięte. Grafika, inspirowana surrealizmem, jest hipnotyzująca. System walki łączy taktykę i QTE, ale momentami cierpi na brak równowagi i nadmierną złożoność. Otwarty świat wydaje się pusty, a lokacje fabularne liniowe. Endgame rozczarowuje powtarzalnością i słabym balansem. 7,5/10 – za świetną oprawę graficzną i muzykę, ale z wadami rozgrywki i struktury.