DOOM Eternal – Piekło, Krew i Miłosierdzie

*„To nie jest gra. To rytuał.”*

DOOM Eternal to nie tylko strzelanka. To czysta akcja, wywrócona na drugą stronę i polana benzyną. To ten rzadki przypadek, gdy twórcy nie dają ci po prostu broni, ale wręczają ci licencję na rzeź. A ja, jako kat, ostateczny sędzia tego cyfrowego piekła, oświadczam: to arcydzieło przemocy.

### Rozgrywka – Taniec Śmierci

Nie ma żadnej osłony. Nie ma przeładowywania. Nie ma litości. Jesteś Zabójcą Zagłady, a to oznacza, że ​​twoim przeznaczeniem jest szarpać, strzelać i skakać jak demon na rakiecie. Każda walka to orgia destrukcji, gdzie twoje palce drżą od adrenaliny, a oczy płoną furią. Łańcuchy śmierci, zabójstwa chwały, haki — wszystko to łączy się w jedną niekończącą się ekstazę.

I tak, to trudne. Bardzo trudne. Ale to nie Dark Souls, gdzie czołgasz się i blokujesz. Tutaj jesteś agresorem, a jeśli się zatrzymasz, giniesz. I to jest cudowne.

### Broń — Pocałunek Szatana

Pistolet? . Strzelba? Tak, ale strzela granatami. Wyrzutnia rakiet? Teraz ma moduł celowniczy, który pozwala na precyzyjniejsze niszczenie demonów. A potem jest balista, która zamienia Baronów Piekieł w mielonkę dwoma strzałami. I oczywiście BFG 9000 — bo czasami po prostu chcesz zetrzeć poziom z powierzchni wszechświata.

Każda broń palna tutaj nie jest narzędziem, a przedłużeniem twojej furii. A ulepszenia tylko ją podsycają.

### Wrogowie – Pasztet dla Miecza

Impy wydają się niczym małe rybki. Ale kiedy jest ich trzydziestu, a ty masz ostatnią kulę, stają się problemem. A potem są Antropokube, Arachnotrony i Prowlery – każdy wymagający własnej taktyki. A jeśli nie rozwalisz ich porządnie, one rozwalą ciebie.

A potem pojawia się Maruder. MARADER. Ten jest jak lustro: jeśli grasz bez przekonania, zgwałci cię. Ale kiedy w niego wejdziesz, czujesz się jak bóg.

### Fabuła – Komu to potrzebne?

Jest tam trochę o aniołach, demonach i apokalipsie. Ale szczerze? Ja... Nie jestem tu po dialogi. Jestem tu po to, żeby zabijać. Chociaż, muszę przyznać, fabuła jest przedstawiona stylowo – poprzez kodeksy i epickie przerywniki filmowe. Ale jeśli chcesz film, idź do The Last of Us. To krew, flaki i metal.

### Ścieżka dźwiękowa – Hymn to Hell

Mick Gordon to geniusz. Jego muzyka jest jak betoniarka krusząca czaszki. Gitary ryczą, syntezatory wyją, perkusja uderza jak młot w kowadło. To ścieżka dźwiękowa do apokalipsy i jest idealna.

### Werdykt

DOOM Eternal to nie gra. To katharsis. To jedyne miejsce, gdzie możesz legalnie rozerwać demona piłą łańcuchową i poczuć się jak kompletny mutant.

️ 10/10 – Polecam każdemu, kto ma jaja.

*„Rwij i rozrywaj... aż będzie gotowe.”*

Recenzja została przetłumaczona Pokaż oryginał (RU)Pokaż tłumaczenie (PL)

DOOM Eternal – Ад, Кровь и Беспощадность

*"Это не игра. Это – ритуал."*

DOOM Eternal – это не просто стрелялка. Это в чистом виде, вывернутый наизнанку и политый бензином. Это тот редкий случай, когда разработчики не просто дают тебе оружие, а вручают лицензию на бойню. И я, как палач, как последний судья этого цифрового ада, заявляю: это – шедевр насилия.

### Геймплей – Танец Смерти

Здесь нет укрытий. Нет перезарядки. Нет пощады. Ты – Doom Slayer, а значит, твой удел – рвать, стрелять и прыгать, как демон на ракете. Каждый бой – это оргия разрушения, где твои пальцы дрожат от адреналина, а глаза горят яростью. Цепочки убийств, glory kills, полёт на крюке – всё это сливается в один бесконечный экстаз.

И да, тут сложно. Очень. Но это не Dark Souls, где ты ползаешь и блокаешь. Здесь ты – агрессор, и если остановишься – сдохнешь. И это прекрасно.

### Оружие – Поцелуй Сатаны

Пистолет? . Дробовик? Да, но он стреляет гранатами. Ракетница? Она теперь с таргет-модулем, чтобы рвать демонов точнее. А ещё есть Баллиста, которая превращает баронов ада в фарш за два выстрела. И, конечно, BFG 9000 – потому что иногда хочется просто стереть уровень с лица вселенной.

Каждый ствол здесь – это не инструмент, а продолжение твоей ярости. И апгрейды делают его только мерзостнее.

### Враги – Мясо для Меча

Импы, казалось бы, мелочь. Но когда их тридцать, а ты на последнем патроне – они становятся проблемой. А ещё есть Манкубусы, Арахнотроны, рыщащие – каждый требует своей тактики. И если не рвать их правильно, они разорвут тебя.

А потом приходит Марадер. МАРАДЕР. Этот – как зеркало: если играешь вяло – он тебя изнасилует. Но когда берёшь его на абордаж, чувствуешь себя богом.

### Сюжет – Да кому он нужен?

Тут есть какая-то про ангелов, демонов и апокалипсис. Но честно? Мне . Я здесь не для диалогов. Я здесь, чтобы убивать. Хотя, надо признать, лор подаётся стильно – через кодексы и эпичные кат-сцены. Но если хочешь кино – иди в The Last of Us. Здесь кровь, кишки и метал.

### Саундтрек – Гимн Аду

Мик Гордон – гений. Его музыка – это бетономешалка, перемалывающая черепа. Гитары ревут, синты воют, барабаны бьют, как молот по наковальне. Это саундтрек для апокалипсиса, и он идеален.

### Вердикт

DOOM Eternal – это не игра. Это катарсис. Это единственное место, где можно легально разорвать демона бензопилой и почувствовать себя абсолютным мутантом.

️ 10/10 – Рекомендую всем, у кого есть яйца.

*"Rip and Tear... Until it is DONE."*

Gameplay
9 / 10
Grafika
10 / 10
Fabuła
10 / 10
Zarządzanie
8.1 / 10
Dźwięk i muzyka
10 / 10
Multiplayer
7 / 10
Lokalizacja
10 / 10
9.0
Komentarze 0