Kingdom Come: Deliverance 2

Szczerze mówiąc, jestem zdumiony, jak często jesteśmy schwytani lub uwięzieni, jak często traktuje się nas jak gówno. Walka na PC jest niesamowicie niezręczna (a cały interfejs niewiele się zmienił w porównaniu z wersją konsolową). Liniowość tej gry, zarówno pod względem tekstur, jak i fabuły, jest niesamowicie irytująca. Nie możesz stać się kimkolwiek zechcesz; wciąż grasz słabeuszem, który traci umiejętności i doświadczenie pod ciężkimi ciosami. W połowie gry nabrałem głębokiej awersji do fabuły i jej bohaterów, a oblężenia są po prostu głupie – nie możesz wpłynąć na wynik bitwy, nawet jeśli powalisz wszystkich jak drewno na opał.

Fatalny system walki. Zupełnie jak w pierwszej grze.

Ogólnie rzecz biorąc, dobrze, że nie kupiłem, tak jak nie mogłem przejść prologu w pierwszej grze.

Nie chcę tracić czasu na tę kpinę.

Porzuciłem grę po czterech godzinach rozgrywki. Okropna walka, ogromne mapy, przez które trzeba przebiec pieszo, i nie widziałem ani jednej stajni; najwyraźniej wszyscy idą 100 km po zakupy. Stąd biorą się wszystkie inne problemy: zepsute zbroje, brak kowali i bardzo drogie zestawy naprawcze do każdego rodzaju odzieży. Wilki i psy mogą przegryźć zbroję płytową; możesz zginąć od jednego psa, mając na sobie zbroję płytową, albo od watahy wilków, mając na sobie zbroję płytową. Jakieś diabelskie karczmy śpią w nocy; nie da się wynająć pokoju. Masz ranę głowy? Bóg jeden wie, jak ją opatrzyć; bandaż nie działa, a nie mogłem znaleźć lekarza. Boty są zbyt sprytne, jeśli chodzi o kary. Prawie trafiłem do więzienia za kradzież konia, którego ukradłem pod osłoną nocy; nikt mnie nawet nie widział. Chł… Czytaj całość