20 lat God of War. Przypominając pierwszą część legendarnej serii

On 2 marca 2005 roku oryginalny God of War zadebiutował na PlayStation 2. Dzięki osadzeniu w starożytnych mitach greckich, doskonałej rozgrywce i bestialskiej okrutności głównego bohatera, szybko zdobył serca graczy. Kilka lat później zobaczyliśmy bezpośrednią kontynuację, a potem trylogię i kilka prequeli. W 2018 roku deweloperzy przekształcili God of War w pełnoprawne RPG i wysłali Kratosa do Skandynawii. Dziś proponujemy przypomnieć sobie, gdzie to wszystko się zaczęło.

W połowie lat 2000-nych szósta generacja konsol zbliżała się do końca swojego cyklu życia. Zazwyczaj w tym okresie wydawane są najbardziej interesujące projekty. W 2005 roku lista ekskluzywnych tytułów na PlayStation 2 wzbogaciła się o Devil May Cry 3, Shadow of the Colossus, Gran Turismo 4, Yakuza, Kingdom Hearts 2, Guitar Hero oraz Tekken 5. A jeśli mówimy o multiplatformach, można również wspomnieć o Resident Evil 4, Prince of Persia: The Two Thrones oraz Fahrenheit. Na tym tle slasher o starożytnej mitologii greckiej mógłby się zgubić i pozostać niezauważony przez szeroką publiczność. Jednak gra natychmiast przyciągnęła uwagę.

Santa Monica Studio rozpoczęło prace nad God of War w 2002 roku, krótko po wydaniu wyścigowej gry Kinetica, poprzedniego projektu zespołu. Gra początkowo nosiła tytuł Dark Odyssey, ale jej główny koncept został uformowany od razu — połączenie dynamicznego slashera w stylu Devil May Cry z zagadkami w stylu ICO oraz osadzeniem w starożytnych mitach greckich. Warto również zauważyć system QTE, czyli szybkich naciśnięć klawiszy, który został wprowadzony wszędzie w połowie lat 2000-nych. Ciekawe, że jednym ze źródeł inspiracji był film „Indiana Jones i poszukiwacze zaginionej arki”. Dodatkowo deweloperzy chcieli, aby gracz poczuł się jak prawdziwie brutalny bohater.

Przedstawiciele studia Santa Monica twierdzą, że Sony dało zespołowi pełną swobodę działania. Dzięki temu udało się zrealizować bardzo śmiałe pomysły, które wyróżniają God of War spośród innych projektów tamtych lat.

Główny bohater gry, Kratos, podczas kolejnej bitwy był na skraju śmierci. Poprosił boga wojny o pomoc i przysiągł mu wiernie służyć. Ares zgodził się i pomógł Spartanowi wygrać bitwę. Przez długi czas Kratos wypełniał warunki umowy. Ale syn Zeusa oszukał swojego wojownika i zmusił go do zabicia własnej żony i córki. W ten sposób miał nadzieję, że Kratos odrzuci wszystko, co ludzkie w sobie i stanie się doskonałym wojownikiem. Ale w rezultacie nasz bohater odwrócił się od boga wojny.

Główna fabuła gry koncentruje się na próbach protagonisty znalezienia sposobu na zakończenie życia Aresa. Nie jest to łatwe, ponieważ bogowie olimpijscy są nieśmiertelni. Jednak inni niebiańscy zaczęli pomagać Kratosowi, przede wszystkim Atena. Ogólnie rzecz biorąc, gra kompetentnie operuje uniwersum starożytnych mitów greckich. Jednocześnie scenarzyści nie ograniczają się do konwencjonalnych ram, ale odważnie dodają własne wątki, które nie występowały w legendach Hellady.

Ale dla wielu graczy fabuła w God of War nie jest tak ważna. Najważniejsze jest radosne, dynamiczne rozgrywka.

Według standardów hardcore'owych slasherów, rozgrywka w God of War jest dość prosta. Gra ma kilka rodzajów broni, podstawowe kombosy i możliwość używania magii. W pewnym momencie otwiera się tryb furii, który daje tymczasową niewrażliwość i zwiększone obrażenia. A ranni przeciwnicy mogą być dobijani brutalnymi fatalnościami — wystarczy podejść bliżej i wykonać prosty QTE. Warto również zauważyć prostą mechanikę rozwoju, dzięki której obrażenia rosną, a nowe ataki są odblokowywane.

Furia akcji z niszczeniem harpii, minotaurów i cyklopów łączy się tutaj z platformówką 3D, w której trzeba pokonać tor przeszkód. Na tym tle pułapki z Prince of Persia: Warrior Within wydają się dziecinną zabawą. Czasami gracz musi rozwiązywać zagadki. Co więcej, do sukcesu ważna jest nie tylko inteligencja, ale także szybkość reakcji.

Ważne jest, aby zauważyć, że poszczególne elementy gry są umiejętnie ze sobą połączone. Dzięki przeplataniu różnych mechanik rozgrywki, nie masz czasu, aby zmęczyć się niekończącymi się walkami lub nudzić się podczas wspinania się po krawędziach.

Łącznie sprzedano 4,6 miliona egzemplarzy pierwszego God of War. To doskonały wynik, zwłaszcza biorąc pod uwagę, że mamy do czynienia z ekskluzywnym tytułem Sony. Gra z wdziękiem połączyła spektakl i łatwość opanowania podstawowych mechanik. Aby skutecznie niszczyć wrogów, nie trzeba było doskonalić swoich umiejętności walki mieczem do perfekcji, jak w Devil May Cry 3: Dante's Awakening, który ukazał się miesiąc wcześniej. It wystarczyło na przemian stosować silne i słabe ciosy, a także unikać ataków wroga i w odpowiednim czasie naciskać QTE.

Warto również zauważyć, że akcja osadzona jest w starożytnych mitach greckich. Wtedy, w 2005 roku, było to rzadkością w branży gier. Ale Atena, Zeus, Hades i Ares są znani większości graczy dzięki lekcjom historii, książkom i programom telewizyjnym takim jak Xena: Wojownicza Księżniczka i Hercules: Legendarne Podróże.

God of War był początkiem nowej serii. W 2007 roku wydano sequel , a w 2010 roku wydano trzecią część , w której Kratos zabił wszystkich, którzy żyli na Olimpie. Były też prequele i medquele. W każdej z tych gier rozgrywka była w przybliżeniu taka sama jak w oryginale.

W 2018 roku zobaczyliśmy nowego God of War, bez numerów czy dodatkowych słów w tytule. Akcja przeniosła się do Skandynawii, gdzie Kratos i jego syn Atreus spotkali lokalnych bogów. Projekt można uznać za pełnoprawną grę RPG z wyborem ekwipunku, ulepszaniem umiejętności, otwartym światem i dodatkowymi zadaniami. Jednak walka pozostała tak spektakularna i dynamiczna jak wcześniej. Cztery lata później wydano bezpośredni sequel z podtytułem Ragnarok. Zamknął on temat skandynawskich bogów. Krążą plotki, że akcja następnej części rozwinie się w starożytnym Egipcie.

W opinii autora tych słów, pierwszy God of War jest wyraźnie przestarzały. I nie chodzi tu o grafikę, ale o poszczególne epizody rozgrywki, które wydają się absurdalnie trudne. Należą do nich chodzenie po cienkich belkach, wspinanie się na kolczaste wieże i niektóre pułapki, które wymagają perfekcyjnej precyzji. Już w drugiej części serii takie elementy zostały wyeliminowane.

Ponadto gra brakuje różnorodności i jasnych, zapadających w pamięć momentów. Tak, pierwsze wejście do krainy umarłych i ostateczna walka z Ares'em są wyryte w pamięci. Jednak przez większość czasu wędrujemy przez te same lokacje i oczyszczamy je z hord potworów.

Pierwszy God of War był dobry jak na swoje czasy. Ale teraz potrzebuje nie tylko remastera, ale pełnoprawnego remake'u, w którym deweloperzy pozbędą się niektórych wątpliwych pomysłów oryginalnej gry i skupią się na najważniejszym — spektakularnych walkach z bossami. Wspaniała trzecia część została stworzona według tej zasady.

Są plotki, że Sony wkrótce wyda ponownie oryginalną trylogię na PlayStation 5 i PC.

Czy lubisz pierwszego God of War? A może nie grałeś w niego w tamtym czasie? Podziel się swoimi opiniami w komentarzach!