Recenzja Portal 2

After releasing Portal, Valve received a lot of positive feedback about their concept — players enjoyed both the portal technology and the storytelling (not to mention the companion cube and the cheeky jokes of AI GladOS). With such a foundation, the developers went all out in the second part: the sequel is longer and more interesting than the original, and its plot is quite worthy of a book!

Rozgrywka w grze nie zmieniła się w porównaniu do pierwszej części: wciąż tworzymy portale między dwoma różnymi punktami. Ale oczywiście to nie wszystko, czym Valve nas zaskoczy. Tym razem, pistolet do portali będzie towarzyszył przez trzy różne rodzaje „żeli” — cieczy, które zmieniają właściwości powierzchni w określony sposób (na przykład, rozlanie pomarańczowego żelu pozwala nam znacznie przyspieszyć, podczas gdy rozprzestrzenienie niebieskiego żelu sprawia, że odbijamy się do sufitu). Dodatkowo napotkamy pole antygrawitacyjne połączone z lekkim mostem. To pierwsze pozwala na transportowanie dowolnych obiektów „w powietrzu”, podczas gdy to drugie utrzymuje wszelkie obiekty w miejscu.

Oczywiście te „urządzenia” współdziałają z systemem portali, tworząc niezliczone kombinacje do wykorzystania. I chociaż poziom można ukończyć w ściśle określony sposób, deweloperzy przygotowali ich wystarczająco dużo, abyśmy mogli dokładnie przetestować każdą opcję. Po zapoznaniu się z podstawami budowy portali, gracz stopniowo przechodzi do bardziej złożonych zadań, gdzie nowe pomysły deweloperów są w pełni wykorzystywane. Rozwiązywanie takich zadań może wymagać znacznie więcej czasu i pewnej „zręczności” w grze, aby, powiedzmy, wylądować dokładnie w odpowiednim miejscu podczas skoku.

Nie wiadomo, dlaczego Chell, główna bohaterka pierwszej gry, nie uciekła na wolność po zniszczeniu GLaDOS, ale w kontynuacji znów gramy jako ona. Początkowo towarzyszyć nam będzie zabawny robot Wheatley, a po jego „wstąpieniu na tron” — sama GLaDOS. Fabuła gry dzieli się na trzy główne rozdziały, więc będzie wiele do odkrycia. Co ważne, każdy rozdział ma unikalne ustawienie i środowisko. Portal 2 jest również imponujący pod względem rozmiaru swoich lokalizacji: raz po raz rosną na szerokość i wysokość — pierwszy Portal blednie w porównaniu, a jeśli chcesz, możesz wrócić na sam początek poziomu z jego końca.

Podczas podróży przez kompleksy laboratorium Aperture, otrzymamy informacje o tym naukowym kompleksie, a także posłuchamy zabawnych dialogów sztucznej inteligencji (która już stworzyła kilka nowych memów internetowych). Pod koniec gry fabuła rozwija się w pełni, tak bardzo wciągając umysł gracza, że po prostu niemożliwe jest oderwanie się od ekranu, trzymając ich aż do samego końca gry. Projekt dźwięku jest na najwyższym poziomie, więc wędrując przez pół-zniszczone/pół-zatopione pomieszczenia, dosłownie czujesz zniszczenie i pustkę, które w nich panują. Ci, którzy ukończą grę, czeka specjalna niespodzianka od dyrektora dźwięku — kompozycja napisów końcowych to prawdziwe arcydzieło.

Dla gry kooperacyjnej Valve przygotowało specjalne roboty — P-Body i Atlas, a także (oczywiście) zestaw specjalnych map. Tryb kooperacyjny jest nieco krótszy niż kampania dla jednego gracza, ale bardziej angażujący — w końcu cztery portale to potężna siła! Poziomy są zaprojektowane z myślą o tym, że gracz ukończy kampanię fabularną, więc są bardziej wymagające i wymagają skoordynowanej pracy dwóch graczy. W trybie wieloosobowym sytuacja jest znacznie lepsza niż w innych grach, gdzie doświadczeni gracze frustrują się z powodu nadmiaru nowicjuszy. Tutaj tak nie jest, a można łatwo grać z nieznajomymi nowicjuszami. Szczególne podziękowania należy się za system prostych i zrozumiałych komend, takich jak „Na trzy” lub „Podążaj za mną.”

Ocena potencjału publiczności po wydaniu Portal, Valve spędziło cztery lata, celowo pracując nad stworzeniem gry z angażującą rozgrywką i wspaniałą fabułą. Jednocześnie deweloperzy nie kopiowali po prostu formuły sukcesu — dodali nowe komponenty, czyniąc Portal 2 grą najwyższej jakości, przy której można spędzić wiele wieczorów.