Recenzja SimCity (2013)

The legendary city-building simulator series SimCity has returned to computer screens, making use of all the perks of modern technology such as online co-op play and extensive social features. However, the reboot can hardly be called successful: SimCity (2013) is full of subtle gameplay flaws, bugs, and technical issues like "Error 37". But let's start from the beginning.

Electronic Arts twierdziło, że jest dokładnie przygotowane na premierę SimCity (2013). Jednak nie nauczyło się niczego z problematycznego startu Diablo 3 od Blizzarda. Przez pierwsze kilka dni gracze na całym świecie mieli trudności z połączeniem się z serwerami gry.

Aby jakoś naprawić sytuację, konieczne było potrojenie (!) liczby serwerów, chociaż obciążenie początkowych serwerów gry wciąż nie osłabło. Wszystkie te problemy wynikły z faktu, że można wchodzić w interakcje z miastem tylko na serwerze, na którym zostało stworzone. Jeśli dołączysz do innego regionu, nie będziesz mógł kontynuować swojej poprzedniej gry — będziesz musiał zacząć od nowa.

W ten sposób, rozpoczynając grę na jednym serwerze, raczej nie będziesz chciał przenieść się na inny, ponieważ będziesz musiał odbudować swoje miasto od podstaw, znaleźć nowych partnerów do gry w trybie kooperacji, a także dowiedzieć się, dlaczego coś na nowym serwerze działa inaczej niż na poprzednim. Dlatego pierwsze kilka serwerów jest pod tak dużym obciążeniem. Jeśli masz wielu przyjaciół grających w SimCity (2013), migracja na wolny serwer staje się jeszcze bardziej problematyczna, ponieważ nie wszyscy będą chcieli osiedlić się w nowym regionie, gdy w starym wciąż jest tyle pracy do zrobienia.

Oczywiście, z czasem liczba graczy będzie równomiernie rozłożona między wszystkie maszyny, ale na razie trzeci i czwarty serwer są puste, więc na pewno napotkasz problemy z grą w trybie kooperacji.

Więc w końcu udało ci się połączyć z systemem i uruchomić grę. Nie ciesz się jeszcze zbytnio; przed tobą wciąż wiele niezwykłych sytuacji. Na przykład recenzent zbudował pięć miast, ale tylko jedno z nich jest obecnie dostępne do załadowania. Próba załadowania któregokolwiek z pozostałych kończy się nieskończonym ekranem ładowania, więc musisz zamknąć grę przez Menedżera zadań. Co się z nimi stało i czy kiedykolwiek będą dostępne, jest nieznane. Przynajmniej wsparcie techniczne nie może powiedzieć nic użytecznego poza „pracujemy nad naprawą problemów”.

SimCity załadowało się i oferuje rozpoczęcie gry z samouczkiem? Spróbuj, ale nie bądź zaskoczony, jeśli z jakiegoś powodu nie będziesz mógł go ukończyć — a także nie możesz go pominąć. Gracze skarżyli się na liczne problemy z samouczkiem, a ja również napotkałem kilka nieprzyjemnych błędów, więc w tej sytuacji najlepiej jest wyjść i spróbować przełączyć serwery.

Po zakończeniu samouczka będziesz mógł rozpocząć nową grę. Twórcy oferują wybór dziesięciu regionów, z których każdy ma 14–16 wolnych stref do budowy miast i 4–6 stref na projekty główne. Aby szybciej rozwijać region, możesz od razu zaprosić przyjaciół, a pomagając sobie nawzajem, w końcu będziesz mógł zbudować projekt główny. Starannie wybierz lokalizację dla swojego przyszłego miasta. Zastanów się, w jakie zasoby bogata jest ziemia pod nim i z jakimi problemami możesz się zmierzyć. Dokonałeś wyboru? Świetnie — przejmij terytorium i zacznij grać.

Nowoczesny burmistrz ma wiele na głowie. Policja nie radzi sobie z rosnącą przestępczością, fabryka nie ma wystarczającej liczby pracowników, aby działać z pełną mocą, a lokalna szkoła jest przepełniona uczniami. Drogi są ciągle zakorkowane, podczas gdy system kanalizacyjny nie radzi sobie z obciążeniem, a odpady grożą zalaniem miasta.

Wszystkie te problemy mogą zaskoczyć gracza całkowicie niespodziewanie. Finansowanie tylko podsyca ogień: utrzymanie usług jest dość kosztowne, więc wysoki standard życia będzie cię sporo kosztować. Jednak większości problemów można uniknąć, jeśli mądrze zaplanujesz mapę swojego miasta od samego początku. Prawdopodobnie nie uda ci się to za pierwszym razem, ale z czasem szybko nauczysz się, gdzie budować dzielnice mieszkalne, a gdzie lepiej ustawić produkcję.

Twórcy znacznie ograniczyli wyobraźnię gracza, zmniejszając rozmiar mapy do rozsądnego minimum. Zwykle jedna trzecia mapy jest przeznaczona na mieszkania (strefa zielona), jedna dziesiąta na budynki komercyjne (strefa niebieska) i fabryki (strefa żółta), a cała pozostała przestrzeń zajmowana jest przez kompleksy przemysłowe i zakłady wydobywcze. Lub stadiony i centra wystawowe. To zależy od specjalizacji, którą wybierzesz do rozwoju. Jeśli wybrana przez ciebie mapa ma złoża węgla, ropy lub rudy, możesz zyskać na ich przetwarzaniu. Jeśli obszar przyciąga wielu turystów, lepiej jest budować popularne miejsca, takie jak stadiony i zabytki kultury. Jeśli chcesz, zawsze możesz zbudować małe lotnisko lub port morski, a także dodać kasyno lub burdel.

W rezultacie budowa miasta zajmuje mniej niż osiem godzin. W tym czasie miasto nie tylko nabierze swojej specjalizacji, ale także rozrośnie się do granic mapy, mieszcząc 100 000–150 000 ludzi. Jak możesz sobie wyobrazić, zapewnienie takiej populacji użyteczności wymaga odpowiedniej liczby odpowiadających usług. To tutaj napotkasz główny problem: gdy miasto jest prawie w pełni zbudowane, bardzo trudno jest doprowadzić je do idealnego stanu. Po prostu nie będziesz miał wystarczająco dużo ziemi na to, ponieważ nie możesz kupić więcej i rozszerzyć mapy. A zwolnienie miejsca przez wyburzenie istniejących budynków jest nieefektywne.

Dla takich graczy twórcy wymyślili mega projekty, takie jak międzynarodowe lotnisko czy kompleks archeologiczny. Prawie niemożliwe jest, aby jedno miasto poradziło sobie z takim projektem, ale kilka miast może to łatwo zrealizować. W tym celu będziesz musiał przydzielić określone zasoby — na przykład wysłać metalowe konstrukcje, telewizory lub ludzi do budowy projektu.

Bonusy za ukończenie takich projektów są znacznie większe niż te z handlu towarami między miastami. Jednak wymagają również dużo wysiłku i czasu, więc musisz dobrze się przygotować przed rozpoczęciem budowy. Czat tekstowy pomoże skoordynować wysiłki graczy, chociaż będziesz potrzebować znajomości angielskiego, ponieważ większość graczy używa go do komunikacji w grze. Mimo to zawsze możesz zebrać graczy mówiących po rosyjsku, zapraszając ich do dołączenia do twojej prywatnej gry.

Abyś się zbytnio nie rozleniwił, od czasu do czasu będą występować różne katastrofy, różniące się siłą i czasem trwania. Oczywiście, szkody będą różne, a czasami nawet znaczne. Tornado może zniszczyć świeżo zbudowany stadion, podczas gdy gigantyczny jaszczur może zadeptać kilka dzielnic mieszkalnych. Katastrofy zdarzają się dość rzadko, ale zawsze poczujesz ich wpływ. Lubisz je czy nie, dodają one zauważalnej różnorodności do rozgrywki.

Błędy są zawsze nieprzyjemne, a podwójnie frustrujące, gdy oczekujesz zobaczyć grę AAA, jaką ma być SimCity (2013). W pierwszych dniach po premierze gracze odkryli tak wiele problemów, że Electronic Arts musiało zaoferować każdemu, kto kupił nowego SimCity, darmową grę jako rodzaj moralnej rekompensaty. Jednak to nie poprawiło sytuacji. Osobiście skontaktowałem się z wsparciem technicznym dwa razy, szczegółowo opisując błędy w rozgrywce, które napotkałem. Miejmy nadzieję, że twórcy szybko je naprawią.

Na przykład gracze często napotykali sytuację, w której wszystkie radiowozy lub wozy strażackie jechały w "pociągu", jeden za drugim, do jednego wezwania, zamiast reagować na sytuacje awaryjne w razie potrzeby.

Również zaskakujące jest to, że wszystkie służby ratunkowe korzystające z syren utknęły w korku jak zwykłe pojazdy. Nikt im nie ustępuje, więc jeśli drogi w twoim mieście są zakorkowane, strażacy po prostu nie zdążą na czas. Biorąc pod uwagę, że Maxis twierdził, że zachowanie każdej jednostki w grze będzie obliczane indywidualnie, ten wynik wygląda bardzo dziwnie.

Kolejną wątpliwą decyzją w rozgrywce jest automatyczna budowa i modernizacja budynków w strefach mieszkalnych, komercyjnych i przemysłowych. Teraz budynki same decydują, kiedy przejść na wyższy poziom. Oczywiście, gracz może pomóc, poprawiając jakość życia, ale to odbiera możliwość pełnej kontroli nad sytuacją. Na przykład możesz mieć 6 000 niewykwalifikowanych pracowników mieszkających w prywatnych domach. Gdy tylko zapewnisz im wszystkie udogodnienia, ich domy zmodernizują się do budynków wielorodzinnych, a populacja spadnie do 3 000! W tym samym czasie budynki przemysłowe wymagają coraz więcej pracowników z każdym nowym poziomem, ale ich liczba, niestety, zawsze jest mniejsza niż potrzebna.

Ogólnie rzecz biorąc, gracze napotkali wiele błędów, więc jeśli coś nie działa tak, jak powinno, lub jak się spodziewasz, spróbuj innego serwera. Jest całkiem możliwe, że tam wszystko będzie działać dobrze. Gra często traci połączenie nawet z wolnym serwerem, a czasami klient Origin się zawiesza, co powoduje pełne ponowne uruchomienie gry.

Twórcy dotrzymali obietnicy, a grafika w grze jest całkiem przyzwoita. Jednocześnie gra działa bez spadków wydajności na większości starszych komputerów. Cieszy również to, że twórcy przygotowali bogactwo różnych budynków, więc trudno zobaczyć te same struktury powtarzające się w całym twoim mieście.

Jakość gry kooperacyjnej bezpośrednio zależy od tego, z kim skończysz przy wspólnym rozwoju regionu, ale jak na razie społeczność jest dość odpowiednia i przyjazna. Nawet jeśli jesteś początkującym, nikt cię nie będzie prześladował — wręcz przeciwnie, otrzymasz pomocne porady.

Gdy już opanujesz korzystanie ze specjalizacji miejskich, zaczniesz intensywnie handlować z innymi graczami i wspólnie budować mega-projekt, gra ujawni się z najlepszej strony. Chodzi o to, że możesz zarządzać kilkoma miastami jednocześnie, wykorzystując zasoby jednego do rozwoju drugiego. Optymalne ustawienie to czterech lub pięciu graczy w jednym regionie — wtedy jest wystarczająco dużo miejsca dla wszystkich, a każdy może rozwijać to, co chce. Na przykład ciężki przemysł w jednym mieście i turystyka w sąsiednim. Lub możesz skupić się wyłącznie na turystyce, podczas gdy twój partner poprawia przemysł.

W ciągu ostatnich 10 lat symulatory budowy miast znacznie się zmieniły. SimCity (2013) stara się jak najlepiej nadążyć za nowoczesnymi trendami, nie tracąc swoich unikalnych cech. W pewnych aspektach mu się to udaje — uchwyca ducha wcześniejszych gier z serii i wymaga od graczy dostosowania tempa rozwoju miasta, reagowania na sytuacje i wykonywania różnych mini-zadań.

Z drugiej strony, SimCity (2013) straciło znaczną część powagi i kontroli, przyjmując wiele uproszczeń. CitiesXL, na przykład, jest znacznie bardziej złożoną i głęboką grą, wymagającą od graczy dokładnego zrozumienia podstawowych procesów i strategii rozwoju miasta. Ponadto, miasto tam jest praktycznie nieograniczone pod względem wielkości i może pomieścić 5 lub nawet 10 milionów ludzi.

Więc jeśli chcesz szybko zbudować miasto przy minimalnym wysiłku umysłowym, nowy SimCity (2013) jest dla ciebie. Ale jeśli lubisz mieć wszystko pod kontrolą i starannie planować rozwój każdej dzielnicy, spróbuj konkurencji — jak CitiesXL.