Metal Gear Solid Delta: Snake Eater Recenzja: Prawie Idealny Remaster Najlepszej Gry Hideo Kojimy

Konami kontynuuje wydawanie klasyków w nowoczesnym opakowaniu. Jeśli w zeszłym roku otrzymaliśmy ulepszoną wersję Silent Hill 2, to teraz nadszedł czas na trzecią część Metal Gear Solid. Wiele osób nazywa oryginał najlepszą częścią serii. Ale czy może zaimponować współczesnym graczom? Nasz artykuł poświęcony jest odpowiedzi na to pytanie.

Numerowane części Metal Gear Solid różnią się od siebie. W oryginalnej grze z 1998 roku zobaczyliśmy wysokiej jakości fantastykę z głębokim przesłaniem, a w sequelu dodano do zwykłych elementów autoironię i łamanie czwartej ściany. Snake Eater jest prequelem całej historii. Akcja toczy się w ZSRR lat 60., a fabuła kręci się wokół zimnej wojny i problemów związanych z bronią masowego rażenia.

Główny bohater Naked Snake udaje się na teren Związku Radzieckiego, aby zapobiec eskalacji konfliktu. Musi wyeliminować tych, którzy planują rozpocząć wojnę nuklearną i zakłócić produkcję Shagohoda, specjalnego czołgu zdolnego do wystrzeliwania rakiet z głowicami nuklearnymi. W scenariuszu pojawiają się również agenci wywiadu z innych krajów, były mentor Snake'a, naukowcy zajmujący się bronią nuklearną oraz Revolver Ocelot, jeden z głównych złoczyńców całej serii.

Trzecie MGS to dziwaczne splatanie prawdziwej historii, retrofuturyzmu, refleksji na poważne tematy oraz osobistych dramatów konkretnych ludzi. Co więcej, wszystkie te składniki doskonale się ze sobą łączą. Zakończenie okazało się szczególnie uderzające, zmienia nasze podejście do tego, co się dzieje i jednocześnie stawia kropki nad i. Zakończenie jest samo w sobie niesamowite i otwiera drogę do dalszego upadku bohatera.

W grach wideo ważna jest nie tylko sama fabuła, ale także jej prezentacja. Snake Eater również ma wszystko w porządku z tym. Sceny przerywnikowe, stylizowane na dokumentalne materiały filmowe, płynnie przechodzą w filmy na silniku. W zwykłych ruchach bohaterów jest lekka teatralność i nie zawsze odpowiedni patos, a sceny akcji często są wzbogacane efektem spowolnienia czasu. Dzięki wysokiej jakości reżyserii to, co się dzieje, postrzegane jest jako pełnoprawny film.

Pod względem gatunku, Snake Eater to gra akcji skradankowej, w której trzeba pozostać niezauważonym przez wrogów. Okresowo trzeba angażować się w otwarte starcia, używając broni palnej i umiejętności walki wręcz. Cechy Metal Gear Solid 3 obejmują również elementy przetrwania. Na przykład główny bohater musi jeść, w przeciwnym razie burczenie w jego brzuchu może przyciągnąć uwagę przeciwników i doprowadzić do odkrycia Snake'a. A po zranieniu trzeba użyć lekarstw i bandaży na tej części ciała, w którą trafił pocisk.

Seria MGS jest bezpośrednio związana z Hideo Kojimą, autorem pomysłu i szefem rozwoju wszystkich głównych części. W 2015 roku opuścił Konami. Poza obrzydliwym Metal Gear Survive, reedycja Snake Eater była pierwszą pełnoprawną grą w tej franczyzie od wielu lat. Jednak Kojima nie ma nic wspólnego z tym projektem. Hideo nawet powiedział, że nie zamierza w to grać.

Warto zauważyć, że po 2015 roku Konami samo odeszło od rynku konsol domowych i PC, aby skupić się na grach mobilnych i maszynach pachinko. W rezultacie wiele kultowych serii zostało wstrzymanych. Jednak teraz istnieje tendencja do powrotu firmy do projektów AAA. Na przykład w tym roku, oprócz remaku MGS 3, zostanie wydana nowa część serii Silent Hill . Są też plotki o rozwoju pełnoprawnej Castlevanii, ale nie zostały one jeszcze oficjalnie potwierdzone.

Ostatnio widzieliśmy wiele wariantów reedycji klasyków, od pełnoprawnych remake'ów, jak Final Fantasy 7, po proste remastery z nieco poprawioną grafiką w duchu nowej wersji Days Gone. Czasami oferowane są nam te same gry, co dwie dekady temu. Uderzającym przykładem jest Duke Nukem 3D: 20th Anniversary.

Reedycja Metal Gear Solid 3 otrzymała podtytuł Delta. W rzeczywistości jest to wysokiej jakości remaster Snake Eater na silniku Unreal Engine 5. Zewnętrznie gra naprawdę wygląda pięknie. Można oczekiwać nowoczesnego oświetlenia, szczegółowych modeli postaci, gęstej roślinności i wiele więcej. Jednak w przypadku czarno-białych ujęć, które są stylizowane na kronikę, obraz wyraźnie brakuje rozdzielczości.

A rozgrywka pozostała prawie taka sama jak w 2004 roku. Są zmiany, ale są sporadyczne. Twórcy dodali możliwość szybkiej zmiany kamuflażu bez wchodzenia do osobnego menu, a także normalne sterowanie kamerą z tyłu i możliwość celowania jak w nowoczesnych grach akcji. Jeśli chcesz, możesz zostawić klasyczną wersję, ale jest ona wyraźnie przestarzała i wydaje się niewygodna dzisiaj.

Jednak niektóre cechy oryginalnej gry zostały przeniesione do nowej wersji. Na przykład lokalizacje są tutaj zbyt małe, a przejścia między nimi są związane z ładowaniem. W ciągu ostatnich kilku lat udało nam się odzwyczaić od tego podejścia.

Unlike the authors of the remake of the first Mafia, Konami nie wprowadziło poważnych zmian w fabule. Różnice są minimalne — składają się dosłownie z kilku dodatkowych linii. Najprawdopodobniej nawet ich nie zauważysz.

Musisz zrozumieć, że nawet 20 lat temu, rozgrywka w MGS 3 nie wydawała się czymś wyjątkowym, zwłaszcza w porównaniu do ówczesnego Splinter Cell. Jeśli chcesz działać w ukryciu, musisz schować się w trawie i za różnymi dekoracjami, wybrać kamuflaż pasujący do terenu i ostrożnie eliminować przeciwników jeden po drugim. Co więcej, nawet gęsta roślinność nie gwarantuje, że nie zostaniesz wykryty. Wrogowie reagują na ruchy i sprawdzają teren przy najmniejszym podejrzeniu. Mogą również obrócić się, jeśli podkradniesz się od tyłu. Jeśli chcesz, możesz ich odwrócić uwagę za pomocą improwizowanych przedmiotów lub wykorzystać cechy otoczenia, na przykład, wysłać owady na wroga.

Jeśli zostaniesz zauważony, to nic, ponieważ często nikt nie powstrzyma cię przed obaleniem wroga w walce wręcz lub otwarciem ognia z karabinu maszynowego. Mechanika strzelania jest tutaj zbyt prosta i mało prawdopodobne, aby sprawiała przyjemność. Jak w wielu przedstawicielach gatunku skradanek, granie zgodnie z zasadami jest znacznie ciekawsze niż zabijanie wszystkich po kolei. Prawda, na niektórych poziomach i tak będziesz musiał walczyć z wrogami w otwartej walce.

Można zauważyć pewną niezgrabność w sterowaniu. Na przykład, z pozycji leżącej nie możesz od razu przejść do ataku — najpierw musisz wstać, obrócić się do wroga i dopiero wtedy unieszkodliwić go silnym uderzeniem. To opóźnienie może kosztować bohatera życie, zwłaszcza jeśli inni wrogowie przybiegną po podniesieniu alarmu.

Warto również zauważyć walki z bossami, z których każda jest rodzajem akcji-puzzle. A także znajdziesz niespodzianki od Hideo Kojimy, w tym nietrywialne sposoby na pokonanie wrogów.

I tutaj warto przypomnieć, że w ostatnich latach gry akcji skradankowej były wydawane zbyt rzadko. Ostatnia część Hitmana miała premierę 5 lat temu, a na nowego Splinter Cella czekamy już od ponad dekady. Możemy jedynie zauważyć przeciętny Sniper Elite: Resistance. Na tle takiej stagnacji, rozgrywka w Snake Eater jest postrzegana jako świeża.

Ale musisz zrozumieć, że główną wartością MGS 3 nie jest rozgrywka, lecz fabuła i jej prezentacja. Zdecydowanie zalecamy, aby nie pomijać filmików i słuchać wszystkich dialogów na kodzie. Jeśli poczujesz lokalną historię, to przejście przyniesie wiele przyjemności. Sceny przerywnikowe wywołują dreszcze, a zakończenie sprawia, że płaczesz. Scenariusz trzeciego Metal Gear Solid nie zestarzał się ani trochę i wywołuje silne emocje nawet dzisiaj. To naprawdę złożone i przemyślane dzieło z drugim dnem. Niestety, takie projekty wydawane są zbyt rzadko. Nawet sam Hideo Kojima nie był w stanie stworzyć nic lepszego do tej pory.

Jednak jeśli z jakiegoś powodu nie uda ci się poczuć tego, co się dzieje, to cała magia zniknie. W takim przypadku Snake Eater wyda się dziwną grą z przestarzałą rozgrywką i absurdalną fabułą. Reedycja z pewnością nie zmieni nastawienia tych, którzy próbowali zapoznać się z MGS 3 w czasach PlayStation 2 i byli rozczarowani.

Metal Gear Solid Delta: Snake Eater to schludna reedycja trzeciej części serii. Konami wybrało mądrą strategię. Dodało nowoczesne technologie graficzne do oryginału, przerobiło sterowanie i kamerę na aktualne standardy, ale jednocześnie całkowicie zachowało fabułę i atmosferę oryginalnej gry. Jeśli chciałeś zapoznać się z najlepszym dziełem Kojimy lub zagrać w nie ponownie — śmiało kup wersję Delta. A ci, którzy nie lubią MGS, lepiej niech przejdą obok. Jesienią wydawanych jest wiele innych projektów, na które warto zwrócić uwagę.