Najlepsze gry horrorowe

This article zbiera najlepsze gry horrorowe wszech czasów na różnych platformach. Wybrane tytuły niekoniecznie są najstraszniejsze w swoim gatunku, ale z pewnością są wysokiej jakości i angażujące. Chociaż lista obejmuje zarówno nowe wydania, jak i dość stare gry, pozostają one aktualne nawet w 2025 roku.

Jedna z pierwszych gier horrorowych, która nie dotyczy walki z potworami, ale przetrwania, ukrywania się i podejmowania szybkich decyzji. Protagonista Clock Tower musi unikać przerażającego prześladowcy uzbrojonego w ogromne nożyczki. Problem polega na tym, że tzw. Scissorman może pojawić się w każdej chwili w każdym pomieszczeniu starej posiadłości, co sprawia, że niemal niemożliwe jest zrelaksowanie się, nawet na chwilę.

Clock Tower jest przodkiem gier z wrażliwymi protagonistami, gdzie skradanie się jest główną bronią gracza zamiast broni palnej. Pomimo swojego wieku, pozostaje stresującym doświadczeniem, zwłaszcza jeśli grasz w niedawny remake.

Sci-fi gry horror pozostają rzadkie, więc nawet starsze tytuły takie jak System Shock 2 mają dużą wartość dla fanów futurystycznego horroru. Chociaż SS2 widocznie się zestarzał pod względem wizualnym, jego rozgrywka przetrwała próbę czasu w niezwykle dobry sposób.

Gra nie prowadzi gracza za rękę, zmuszając go do dostosowania się do surowych warunków przetrwania na pokładzie statku kosmicznego Von Braun. Musisz starannie planować strategie walki przeciwko śmiertelnym cyborgom lub znaleźć alternatywne trasy, jeśli ograniczone zasoby sprawiają, że bezpośrednia konfrontacja jest zbyt ryzykowna.

Dziwnie, wiele gier inspirowanych dziełami H.P. Lovecrafta nie potrafi w pełni uchwycić istoty kosmicznego horroru. Opowieści Lovecrafta nie dotyczą pokonywania potworów, ale o bez znaczeniu ludzi w nieskończonym, obojętnym wszechświecie. Zazwyczaj jego bohaterowie, zdając sobie sprawę z przerażającej prawdy o bezsensowności istnienia, tracą rozum na zawsze.

Eternal Darkness jest jedną z nielicznych gier, których twórcy naprawdę zrozumieli tematy Lovecrafta. Uczucie utraty rozumu jest sprytnie osiągane poprzez techniki metanarracyjne. Gra nie przytłacza gracza hordami potworów, lecz sprawia, że zaczyna on kwestionować własny zdrowy rozsądek.

W miarę jak napotykasz różne przerażające zjawiska, "czwarta ściana" zaczyna się rozpadać, prowadząc do dziwnych i nieoczekiwanych zdarzeń nie tylko dla protagonisty, ale także dla gracza — od nagłych spadków głośności i problemów z kontrolerem po fałszywe ponowne uruchomienie konsoli. Takie techniki są rzadkie w grach horror, więc jeśli przegapiłeś Eternal Darkness ponad dwadzieścia lat temu, teraz jest idealny czas, aby nadrobić zaległości. Jego niespodzianki nie zestarzały się ani trochę.

Wciąż złoty standard gatunku horroru przetrwania. remake pierwszego Resident Evil nie tylko wygląda oszałamiająco (grafika została ponownie zaktualizowana w remasterze z 2015 roku), ale także imponuje doskonałą równowagą trudności, złożonym projektowaniem poziomów i unikalną atmosferą, której nie znajdziesz w innych częściach serii.

Ustawione kąty kamery i nietypowe sterowanie wymagają przyzwyczajenia, ale z czasem stają się mocnym punktem: gdy nie możesz po prostu zajrzeć za róg, aby zobaczyć, jaki potwór wydaje te przerażające dźwięki z przodu, gra staje się jeszcze bardziej przerażająca.

Wiele osób twierdzi, że ponieważ druga gra w serii ma silniejszą narrację niż Silent Hill 3, automatycznie jest lepszą grą. Jednak ocena SH3 jako całości, a nie tylko na podstawie jednego kryterium, jasno pokazuje, że to najlepszy tytuł horroru od Team Silent.

Wizualnie gra wciąż wygląda dobrze dzisiaj (deweloperzy w pełni wykorzystali potencjał sprzętowy PS2), jej atmosfera dorównuje lub przewyższa poprzedników, a wiele elementów rozgrywki zostało udoskonalonych. System walki i sterowanie w SH3 są najmniej frustrujące spośród klasycznych gier Silent Hill.

Podczas strzelanin, pierwsza F.E.A.R. to intensywna, spektakularna strzelanka z inteligentnymi wrogami, potężnymi broniami, mechaniką spowalniania czasu oraz imponującymi efektami wizualnymi. Ale gdy akcja ustaje, F.E.A.R. przekształca się w przerażającą grę horror, wypełnioną niepokojącymi wizjami — takimi jak nagłe pojawienie się tajemniczej dziewczynki-ducha. Gra nieustannie zmienia ton, ale robi to płynnie, nigdy nie sprawiając wrażenia dwóch niepowiązanych doświadczeń połączonych razem.

Wciągające połączenie pracy detektywistycznej i horroru przetrwania, Condemned: Criminal Origins wyróżnia się skupieniem na realizmie, a nie na elementach nadprzyrodzonych. Gra śledzi dochodzenie w sprawie seryjnych morderstw oraz próbę zrozumienia szalonego umysłu mordercy.

Condemned jest również godny uwagi jako gra akcji, oferująca jeden z najlepszych systemów walki wręcz z perspektywy pierwszej osoby, jakie kiedykolwiek stworzono — punkt odniesienia, który niewiele gier horrorowych zdołało do tej pory przebić.

Piętnaście lat temu, oryginalny Amnesia samodzielnie ożywił stagnacyjny gatunek horroru. Choć nie był pierwszą grą horroru z perspektywy pierwszej osoby, sukces Amnesii wywołał boom w niezależnych tytułach horrorowych wykorzystujących podobną perspektywę.

Gra spopularyzowała również koncepcję wrażliwego protagonisty, który nie jest w stanie się bronić. Nawet dzisiaj Amnesia pozostaje fascynująca dzięki swojej unikalnej atmosferze i angażującym mechanikom, takim jak wskaźnik zdrowia psychicznego, który spada, jeśli zbyt długo przebywasz w ciemności.

Kontynuacja Dead Space z pewnością nie jest tak przerażająca jak pierwsza gra czy jej niedawny remake, ale trudno znaleźć grę, która tak skutecznie łączy horror z akcją. Nawet legendarne Resident Evil 4 wypada słabiej w niektórych aspektach, takich jak różnorodność broni, różnorodność przeciwników i czysty spektakl. Dead Space 2 to hollywoodzki blockbuster w świecie gier horrorowych, dlatego cenimy go przez te wszystkie lata.

Projekt Red Barrels często nazywany jest jedną z najstraszniejszych gier wszech czasów z uzasadnionego powodu. W Outlast, podobnie jak w Amnesia, protagonista nie może się bronić, zmuszając graczy do unikania mieszkańców opuszczonego azylu poprzez skradanie się.

Dodatkowym elementem napięcia jest fakt, że Outlast wymaga ciągłego korzystania z trybu nocnego na kamerze protagonisty, aby zobaczyć cokolwiek w ciemności. Jednak widoczność jest znacznie ograniczona, a moc baterii musi być oszczędzana. Krótko mówiąc, Outlast nie jest grą dla osób cierpiących na klaustrofobię.

Niektórzy fani horrorów patrzą z góry na pierwsze Five Nights at Freddy's, wierząc, że gry horrorowe nie powinny być dla dzieci. Jednak gry takie jak FNAF odgrywają kluczową rolę w popularyzacji gatunku.

Snobizm wobec Five Nights at Freddy's jest nieuzasadniony, ponieważ jest to doskonała gra z unikalnym konceptem. FNAF w zasadzie zapoczątkował cały podgatunek gier horrorowych, w których gracze muszą monitorować różne pomieszczenia przez kamery bezpieczeństwa i wykrywać anomalie w czasie rzeczywistym.

Żaden zestaw najlepszych gier horror nie byłby kompletny bez P.T., mimo że technicznie nie jest to pełna gra, lecz demo anulowanego Silent Hills autorstwa Hideo Kojimy. Mimo to, krótki grywalny teaser, w którym protagonista wielokrotnie przechodzi tym samym korytarzem, pozostawił trwałe wrażenie zarówno na graczach, jak i twórcach.

Dziś doświadczenie P.T. z pierwszej ręki jest trudne: musisz znaleźć PlayStation 4 z już zainstalowanym demo, ponieważ zostało ono usunięte ze sklepu cyfrowego w 2014 roku. Alternatywne opcje to oglądanie przejścia na YouTube lub próba fanowskiego portu na PC, chociaż ten ostatni może nie oferować pełnej autentyczności.

Gra, która udowodniła, że możliwe jest stworzenie naprawdę przerażającego doświadczenia horroru opartego na franczyzie Obcy. Alien: Isolation nie straszy cię hordami obcych, lecz jednym, niepokonanym, wysoce inteligentnym wrogiem. Potwór dostosowuje się do taktyki gracza i poluje na niego jak żywy, myślący drapieżnik. Musisz polegać na skradaniu się i ograniczonych zasobach, aby odwrócić uwagę Obcego lub przynajmniej na chwilę go odstraszyć.

Co ciekawe, Alien: Isolation był na tyle wyjątkowy, że bezpośrednio zainspirował niedawny film "Alien: Romulus."

Jeśli doceniasz głębokie, filozoficzne opowiadanie, to SOMA jest grą, którą musisz zagrać. To przerażająca gra, choć nie w tradycyjnym sensie: w przeciwieństwie do innych projektów Frictional, SOMA nie polega na natychmiastowych zagrożeniach ze strony potworów. Zamiast tego, jej horror pochodzi z samej narracji i egzystencjalnych tematów, które bada — takich jak utrata tożsamości.

Ten interaktywny film to list miłosny do slasherów lat 80. Podobnie jak klasyczne filmy horroru B, Until Dawn jest zarówno przerażający, jak i absurdalnie zabawny. Opowiada historię grupy młodych ludzi uwięzionych w odizolowanej lokalizacji, gdzie, zgodnie z tradycjami gatunku, zaczynają umierać jeden po drugim. Kto przeżyje, a kto zginie, zależy całkowicie od decyzji gracza.

Najpopularniejsza asymetryczna gra multiplayer horror (4 vs 1). W Dead by Daylightgrupa graczy staje do walki z jednym graczem, który przyjmuje rolę niebezpiecznego mordercy. Celem mordercy jest uniemożliwienie ocalałym ucieczki z poziomu, podczas gdy ocalałym muszą naprawić pięć generatorów, aby otworzyć bramy wyjściowe.

Dead by Daylight to prawdziwe święto dla fanów horroru. Oferuje nie tylko oryginalnych morderców stworzonych przez Behaviour Interactive, ale także ikonicznych złoczyńców z filmów i gier, takich jak Xenomorf, Freddy Krueger i Pyramid Head. Wiele map jest również inspirowanych legendarnymi lokalizacjami z klasycznych franczyz horroru.

Darkwood wrzuca gracza w mroczny las bez wyraźnego celu, poza „znalezieniem skradzionego klucza, aby uciec”. Wszystko inne trzeba ustalić samodzielnie. W ciągu dnia zbierasz zapasy, a w nocy wracasz do schronienia, zanim pojawią się ciemne byty.

Darkwood jest doskonałym przykładem na to, że gra nie potrzebuje nowoczesnej grafiki, aby wzbudzać strach. Jej prosta wizualizacja jest zrekompensowana genialną mechaniką rozgrywki: możesz zobaczyć potwory tylko w wąskim blasku swojej latarki. To buduje napięcie czysto przez paranoję.

Można śmiało powiedzieć, że to najstraszniejsza odsłona serii. Resident Evil 7 to czysty horror, z każdym aspektem gry zaprojektowanym, aby przerażać graczy.

Fotorealistyczna grafika sprawia, że upiorna posiadłość rodziny Bakerów wydaje się prawdziwym miejscem. Występy antagonistów rywalizują z tymi z najlepszych filmów grozy. Hardcore'owa rozgrywka zwiększa napięcie do maksimum — eksploracja ciemnej piwnicy jest znacznie bardziej przerażająca, gdy twoja strzelba ma tylko dwa naboje, celowanie jest trudne, a wrogowie poruszają się w nieprzewidywalny sposób.

Twórcy wyciągnęli wnioski z błędów pierwszej gry i dostarczyli dopracowane doświadczenie, które, w przeciwieństwie do swojego poprzednika, nie wydaje się wtórne. Oryginalny TEW pożyczył zbyt wiele z Resident Evil, podczas gdy jego kontynuacja wprowadza świeże pomysły do gatunku horroru.

Na przykład, The Evil Within 2 eksperymentuje z elementami otwartego świata, co rzadko spotyka się w grach horror. Lokacje są znacznie większe niż w tradycyjnych tytułach horror, wypełnione sekretami i nawet misjami pobocznymi. Według plotek, nadchodzący Resident Evil 9 będzie podążał podobną strukturą, więc granie w TEW2 teraz może być świetnym sposobem, aby zobaczyć, jak mechaniki horroru i otwartego świata mogą się łączyć.

Doskonałe połączenie starego i nowego. Na pierwszy rzut oka, Resident Evil 2 remake to nowoczesna gra z kamerą z perspektywy trzeciej osoby, oszałamiającą grafiką i doskonałymi przerywnikami. Jednak zaktualizowane RE2 pozostaje wierne swoim starym korzeniom: projekt poziomów, ograniczone zarządzanie zasobami i skupienie na zagadkach są bezpośrednio zaczerpnięte z oryginału.

Twórcy nie poświęcili istoty oryginału, obawiając się, że nowoczesna publiczność nie doceni klasycznej rozgrywki. Wręcz przeciwnie — Resident Evil 2 Remake stał się najbardziej udaną grą w serii.

Czy możliwe jest stworzenie naprawdę przerażającej gry kooperacyjnej? Czy wszystkie doświadczenia wieloosobowe z przyjaciółmi nie zamieniają się w komedię? Phasmophobia udowadnia, że stworzenie autentycznie strasznej gry kooperacyjnej jest rzeczywiście możliwe.

W tej internetowej grze o polowaniu na duchy, gracze muszą dosłownie komunikować się z duchami — używając czatu głosowego. Ta funkcja sama w sobie sprawia, że zanurzenie jest niezwykle silne. Co więcej, system czatu głosowego w Phasmophobia jest zaprojektowany tak, że jeśli oddalisz się na więcej niż 20 metrów od swoich towarzyszy, ledwo cię usłyszą. Zgubienie się w pitch-black ciemności opuszczonego szpitala i stawienie czoła przebiegłemu demonowi samemu jest zbyt łatwe.

Ósma odsłona serii Resident Evil przypomina kolekcję największych hitów. Resident Evil Village czerpie inspirację z wielu wcześniejszych części: przyjmuje widok z perspektywy pierwszej osoby i mechanikę bloków z Resident Evil 7, podczas gdy jego system inwentarza i mechanika handlarza przypominają Resident Evil 4.

Niektórzy fani krytykują Village za brak unikalnej tożsamości rozgrywki, ale to bardziej subiektywny minus niż prawdziwy problem — zwłaszcza dla nowicjuszy. Jeśli nigdy wcześniej nie grałeś w grę Resident Evil, Village to świetne miejsce na rozpoczęcie.

Gra indie horror z bardzo oryginalnym pomysłem. Gracze wcielają się w rolę pracownika kostnicy, który niespodziewanie zostaje wezwany na nocną zmianę. Zadaniem jest przygotowanie pięciu zwłok do ceremonii pogrzebowej, jednocześnie odkrywając, która z nich skrywa demona. Proces jest powolny i niezwykle niepokojący, a twórcy stworzyli dziesiątki — jeśli nie setki — przerażających momentów, które Asystentka mortuaryjna losowo rzuca na gracza.

Zainspirowana klasycznymi grami horror z końca lat 90-tych, SIGNALIS jest prawdopodobnie najlepszą grą indie w stylu starych tytułów Resident Evil i Silent Hill. Projekt zasługuje na pochwałę za swoją estetykę, głęboką fabułę, która będzie omawiana nawet za dekadę, a co najważniejsze, za rozgrywkę. Eksplorowanie miejsc wypełnionych sekretami, zbieranie amunicji i apteczek oraz planowanie optymalnych tras, aby unikać śmiertelnych potworów, tworzy niezwykle angażujące doświadczenie.

Motive podeszło do rozwoju Dead Space remake tak samo, jak Capcom prawie dwadzieścia pięć lat temu, kiedy przekształcili pierwszego Resident Evil. Podobnie, nowy Dead Space wiernie odtwarza oryginał z nowoczesną grafiką, wzbogacając, a nie usuwając treści. Projekt poziomów jest bardziej złożony, reżyser AI dodaje nieprzewidywalności do spotkań, a nawet wprowadzono zadania poboczne — nieobecne w oryginale. Tak powinny wyglądać remaki.

Wielu fanów oryginalnego RE4 uważało go za niemal doskonały i początkowo było sceptycznych wobec remaku. However, zaktualizowane Resident Evil 4 udowodniło, że modernizacja była rzeczywiście opłacalna.

Nowe RE4 jest jeszcze bardziej dynamiczne, dzięki udoskonalonym kontrolom, inteligentniejszym wrogom i nowym mechanikom, takim jak parowanie nożem. Rozszerzone środowiska sprawiają, że eksploracja jest bardziej angażująca, a bardziej dojrzały ton remake'u wzmacnia elementy horroru, które były nieco słabsze w oryginalnym RE4.

Podobnie jak Alien: Isolation, Amnesia: The Bunker to gra o klaustrofobii i stale adaptującym się potworze. Jednak Amnesia jest jeszcze bardziej ponura — przynajmniej ze względu na swoje otoczenie. Trudno sobie wyobrazić ciemniejsze miejsce niż bunkier z czasów I wojny światowej.

Z perspektywy rozgrywki, The Bunker posuwa gatunek horroru naprzód, wprowadzając elementy immersyjnego symulatora. Gra zachęca do kreatywnego myślenia i pozwala na eksperymentowanie z mechaniką. Każde zamknięte pomieszczenie można otworzyć na wiele sposobów, z różnym stopniem ryzyka. Możesz szukać klucza, czołgać się przez wentylację lub po prostu wysadzić drzwi granatem.

Pierwsza pełnoprawna gra horror od Remedy nie jest szczególnie przerażająca, ale ma niezwykłą atmosferę i jest nietypowa. Alan Wake 2 przyciąga graczy swoją unikalną narracją: gra przedstawia dziwną opowieść, w której granica między rzeczywistością a fikcją zaciera się tak bardzo, że nawet reżyser gry Sam Lake jest wpisany w fabułę. Gra trzy różne postacie, w tym siebie samego.

Alan Wake 2 to nie tylko innowacyjny eksperyment narracyjny, ale także dobrze skonstruowane doświadczenie survival horror, z niezapomnianymi lokalizacjami, przerażającymi wrogami i charakterystycznym zarządzaniem zasobami dla tego gatunku.

Byłoby niesprawiedliwe nazwać zeszłoroczne Alone in the Dark grą bez wad. Niestety, są pewne problemy. Jednak mimo swoich niedociągnięć, pozostaje wciągająca — a czy nie o to chodzi najbardziej? Fani survival horror docenią wiele aspektów tego tytułu: mroczną atmosferę, skomplikowany design poziomów, zagadki oraz możliwość przeżycia kampanii z perspektywy dwóch różnych protagonistów.

Wielu fanów Silent Hill wątpiło, że polskie studio Bloober Team zdoła skutecznie na nowo wyobrazić sobie legendarną drugą część. Ich sceptycyzm nie był bezpodstawny, ponieważ wcześniejsze projekty firmy nie były dokładnie bezbłędne. Jednak deweloperzy podeszli do tego zadania z wielką starannością i przekroczyli wszystkie oczekiwania.

Nie zmienili tego, co już było doskonałe — fabuły. Choć została ona nieco rozszerzona i dopracowana, jej podstawowe elementy pozostały nietknięte. Największe zmiany, i to na lepsze, dotyczą rozgrywki. Remake przekształca najsłabszy aspekt SH2, wprowadzając nowy system walki, ulepszony projekt poziomów i bardziej angażujące zagadki.

Jeśli twoja ulubiona gra horror nie znajduje się na naszej liście, nie martw się! Będziemy okresowo aktualizować ten artykuł o nowe dodatki. Daj nam znać w komentarzach, które gry powinny być uwzględnione następnie!