Recenzje gier wideo

Patrząc na piekło deweloperskie, przez które przeszły zarówno oryginalne Vampire: The Masquerade — Bloodlines , jak i jego kontynuacja, łatwo uwierzyć w prawdziwą wampirzą spiskę — jakby nieumarli sabotowali produkcję, aby zachować Maskaradę. Minęło ponad sześć lat od ogłoszenia kontynuacji, a w pewnym momencie wydawało się, że nigdy jej nie zobaczymy. A jednak Vampire: The Masquerade — Bloodlines 2 okazało się być tak nieśmiertelne, jak wampiry, które przedstawia. I choć ostatecznie stało się fundamentalnie inną grą w porównaniu do oryginału, obie dzielą zaskakująco podobny zestaw mocnych i słabych stron.

Battlefield 6 w końcu zadebiutował i, jak się spodziewano, wywołał poruszenie w społeczności graczy. Wysoka liczba graczy online na Steamie, dobre recenzje prasowe, masowa depresja w studiach Activision (na tle słabych wyników beta Black Ops 7 ), a także, oczywiście, powszechna adoracja. Tak, tryb wieloosobowy gry naprawdę okazał się bardzo fajny i wciągający. Ale co się stało z kampanią dla jednego gracza? Dlaczego EA przez cały czas trwania kampanii marketingowej nic o niej nie powiedziało? Dlaczego gracze starają się nie wspominać o fabule gry w swoich recenzjach? A może studia Battlefield rzeczywiście zdołały zniszczyć Call of Duty na polu filmowych strzelanek? Odpowiedzi na te wszystkie pytania znajdziesz w naszej recenzji.

Created from drafts for the second DLC to Dying Light 2 Stay Human, the threequel The Beast was supposed to become the true successor to the first game and fulfill all the wishes of the fan community. The developers brought back most of the systems from the 2015 original, including firearms and vehicles, and literally reimagined the tone of the series, returning the open spaces from The Following expansion, simplified city geometry without skyscrapers, intense nighttime chases, and, of course, Kyle Crane, once again voiced by Roger Craig Smith. It would seem like the perfect formula for an ideal sequel, but we just can’t call The Beast a worthy continuation or the best game in the series. Why is that? We explain in our review.

Jeśli zapytasz jakąkolwiek dużą społeczność graczy, który tytuł zasługuje na miano doskonałego, wielu natychmiast przypomni sobie oryginalnego Hades. Uważany jest za jeden z najlepszych przedstawicieli gatunku roguelike: z jego uderzającym i zapadającym w pamięć stylem wizualnym, fascynującym starożytnym greckim tłem, dynamicznymi walkami i, co najważniejsze, głęboką fabułą przedstawioną w innowacyjny sposób podczas rozgrywek i pomiędzy nimi. Co najważniejsze — tytuł nie miał oczywistych poważnych wad. I to właśnie dlatego nowy Hades 2 jest tak imponujący. Kontynuacja bierze formułę swojego poprzednika i poprawia ją do tego stopnia, że pierwsza część wydaje się teraz niemal wczesnym szkicem.

Silent Hill f to projekt o niezwykłym znaczeniu. Jego twórcy stanęli przed trudnym zadaniem udowodnienia, że franczyza naprawdę powróciła. Można by argumentować, że to już udało się w zeszłym roku polskiemu studiu Bloober Team, które wydało Silent Hill 2, ale przerabianie kultowej klasyki to nie to samo, co budowanie udanej nowej gry od podstaw. Od czasu, gdy, można by powiedzieć, ukazała się trzecia część, nie widzieliśmy godnego oryginału Silent Hill. Ale w końcu, oczekiwanie dobiegło końca: Silent Hill f to naprawdę taki rodzaj wydania, o którym fani marzyli przez dekady. Haczyk polega na tym, że nie każdy to zaakceptuje.

Format powieści wizualnej może obejmować gry wszelkiego rodzaju, od erotycznych opowieści po pełnoprawny horror. Nie, nie jestem człowiekiem należy do tej drugiej kategorii. Akcja rozgrywa się w świecie, w którym normalne życie jest zakłócone przez przybycie potworów, które potrafią przebrać się za ludzi. Twoim zadaniem jest ich zidentyfikowanie i zapobieżenie ich wejściu do twojego domu. Ale czy taki rodzaj rozgrywki jest wart spędzenia na nim czasu i pieniędzy? Nasza recenzja odpowiada na to pytanie.

Naturalnie, nie można nazwać serii Borderlands niszową. Gry z tej franczyzy sprzedają się w milionach egzemplarzy i przyciągają ogromne rzesze graczy w ciągu pierwszych dni po premierze. Na przykład, nowy Borderlands 4 został uruchomiony przez ponad 300 000 osób tylko na Steamie w dniu premiery. Niemniej jednak, pomimo ich popularności, projekty serii rzadko pozostawiają zauważalny ślad w branży, wywołują gorące debaty na forach lub walczą o tytuł „Gry Roku”. Mimo swoich niezaprzeczalnych zalet, prawie zawsze brakuje im czegoś, co pozwoliłoby im przebić się do najwyższej ligi i zdobyć powszechną uwagę. Borderlands 4 jest wyraźnym przykładem tego.

After notable success of the Silent Hill 2 remake, the team at Bloober Team understandably gained confidence and continued exploring the survival horror genre, abandoning their usual “walking simulators”. Their next project, Cronos: The New Dawn, looked in presentations like a true spiritual successor to the Dead Space series — a role that The Callisto Protocol (according to players) never managed to fulfill. However, after release, the game turned out to be quite different from what the developers had so vividly promised. This is far from Dead Space and certainly not on the level of Resident Evil, which, by the way, are the main pillars of the genre. So what is Cronos: The New Dawn really like? We’ll tell you in our detailed review.

Przy opracowywaniu Diablo 3: Reaper of Souls, Blizzard zrobił wszystko, co w ich mocy, aby wszystko było w porządku. Zamknęli dom aukcyjny, wprowadzili system upuszczania przedmiotów „Loot 2.0”, poprawili opcje endgame i wprowadzili szereg innych istotnych zmian. Ale czy to wystarczyło, aby nazwać Reaper of Souls pełnoprawnym przekształceniem, a nie tylko zwykłym dodatkiem? Dowiedz się w naszej recenzji!

Rozmowa o Hollow Knight: Silksong jest równie fascynująca, co granie w nią. Już napisałem dwa artykuły na temat projektu — pierwsze wrażenia oraz dedykowany artykuł o trudności. A fakt, że wciąż pozostaje wiele tematów do omówienia, pokazuje, jak wielowarstwowa okazała się gra Team Cherry. Przed premierą wydawało się dziwne, że rozwój trwał tak długo, ale teraz zastanawiasz się — jak tak mały australijski zespół zdołał stworzyć Silksong w zaledwie sześć lat?

The animated series South Park jest znany przez ogromną liczbę ludzi na całym świecie. I wcale nie jest konieczne, aby go oglądać, kochać, czy nawet znać fabułę pojedynczego odcinka. Nieustannie twórcy programu, Trey Parker i Matt Stone, znajdowali się w różnych skandalach z powodu swojej bardzo wulgarnej i czasami obrzydliwej satyry. Ci dwaj faceci nie boją się niczego, nie mają dla siebie żadnych granic, dlatego wyśmiewali prawie wszystko—na poziomie, na który nikt inny nie odważył się spróbować. I to przyniosło im sławę.

Instead of giving players updated versions of Gears of War 2 and Gears of War 3, Microsoft has once again decided to re-release the outdated first installment, only slightly “powdering” its appearance. Undoubtedly, the original caused a stir in the gaming industry back in 2006 and forever changed the third-person action genre, but now it rather feels like Steve Buscemi from the popular “How Do You Do, Fellow Kids?” meme. Is it worth playing Gears of War after 10 years since the full-fledged remaster and almost 20 years after its original release? What exactly has changed? And how does the project feel on PS5? We’ll answer all these questions in our review.

Electronic Arts od dłuższego czasu stara się znaleźć godnego konkurenta dla serii Battlefield. Podczas gdy DICE pracuje nad nową odsłoną, EA wydaje strzelankę z innej franczyzy. Amerykański wydawca ma nadzieję zastąpić słabo sprzedający się Medal of Honour serią Titanfall . Chociaż ten MMOFPS nie dorównuje Battlefield pod względem skali, oferuje rozgrywkę, która może przypaść do gustu nawet najbardziej oddanym fanom swojego konkurenta, Call of Duty.

Prosty styl kreskówkowy Antiomy w pełni odzwierciedla koncepcję gry. Fabuła nie zagłębia się w filozoficzne znaczenia, a rozgrywka opiera się na fundamencie klasycznych questów point & click. Mimo to, ten skromny projekt ma kilka unikalnych cech.

While waiting for new major games, we can take a look at another high-profile exclusive release, and this time, our choice fell on the controversial project Ryse: Son of Rome.

Miecz Morza to nowa gra od studia Giant Squid, które ma swoich wiernych fanów. Twórcy zbudowali reputację jako autorzy niezwykle pięknych, ale stosunkowo małych przygód, z których każda zaprojektowana jest wokół jednego pomysłu rozgrywki, z którego starają się wyciągnąć maksimum. Co najciekawsze, projekt został wyreżyserowany przez Matta Navę — dyrektora artystycznego uznanego Journey. Naturalnie, zagraliśmy w nową produkcję i z niecierpliwością dzielimy się w tej recenzji tym, co czyni ten indie skarb zachwycającym, a co, niestety, czyni go rozczarowującym.

Wśród gier startowych na Xbox One znajduje się jeden ekskluzywny tytuł, który wielu może być znany. Mówimy o kolejnej grze na dobrze znanym temacie zombie. Ale wciąż jest coś niezwykłego w tym projekcie, coś, co odróżnia go od podobnych gier. Co to jest? Fabuła? Grafika? Rozgrywka? Sprawdźmy to, recenzując dzieło Capcomu — Dead Rising 3.

Assassin's Creed 3: Liberation to projekt, który wcześniej był dostępny tylko na platformie PS Vita, ale po 2 latach w końcu trafił na PC, Xbox 360 i PS3 z ulepszoną grafiką, zmodyfikowanymi kontrolami, kilkoma usuniętymi zagadkami i 15 dodatkowymi misjami. A, i ma również dodane „HD” do swojego tytułu. Poznajcie Assassin's Creed Liberation HD, naszego dzisiejszego gościa.

This year marks the fifteenth anniversary of the Gran Turismo series, and Polyphony Digital has celebrated the occasion not only by releasing a series of documentaries about this remarkable universe, but also by launching Gran Turismo 6. So, what does the latest racing simulator, available exclusively on PlayStation 3, have in store? Find out in our review!

Bez wątpienia, główną ekskluzywną grą na Xbox One przy premierze nowej konsoli było Forza Motorsport 5. Jednak czy Turn 10 udało się utrzymać swój standard jakości na rynku symulatorów wyścigowych, a co dokładnie to jest Forza Motorsport 5? Spróbujmy to rozgryźć.